Alsof het mij iets kan schelen wat voor drugs Tommy Wieringa heeft gebruikt, of …

… wat Mustafa Stitou voor seksleven heeft!

Aldus ene Lara de Die, uit Nijmegen. In de rubriek post@vn.nl, de ingezonden brief-rubriek van Vrij Nederland. In nummer 21 van 25 mei 2013. Een nummer dat toevallig op het omslag een artikel afficheert over ‘de creatieve klasse, die onder vuur ligt’. Vormgevers, reclamemakers, uitgevers, architecten, fotografen, muziekhandelaren, jounalisten, boekverkopers die door de crisis en de gure digitale wind uit hun vak en baan worden gestoten.

Toevallig
Lara de Die ergert zich in haar ingezonden brief aan een nieuwe (verstrooiende) rubriek in VN: Zin & Zonde, waarin een min of meer bekend (cultureel) persoon ondervraagd wordt over een zevental (altijd weer dat getal 7) ondeugden. In dit nummer Javier Guzman, de cabaretier over guldigheid (& onmatigheid), lust (& wellust), jaloezie (& afgunst), woede (& wraak), hebzucht (& gierigheid), luiheid (& gemakzucht) en hoogmoed (& ijdelheid). Quote: “Al heb ik een deel verkocht toen mijn familie mijn pinpas had afgepakt om me van de shit te houden” (Javier Guzman).
Lara ergert zich aan een eerdere editie van deze rubriek en spreekt zich als jonge, hoogopgeleide meid daartegen uit. Het toeval wil dat deze Lara op dit moment bij de Openbare Bibliotheek Oss stage loopt.

Zonde
In navolging van Johan van der Auweraert (BV20) wil ik toch even mijn vraagtekens zetten bij de rubriek ‘Zin en Zonde’.  Ik lees sinds een paar maanden Vrij Nederland en ben er erg over te spreken, maar deze nieuwe rubriek heeft een negatieve insteek en vind ik sensatiebelust en oppervlakkig. Alsof het mij iets kan schelen wat voor drugs Tommy Wieringa heeft gebruikt, of wat Mustafa Stitou voor seksleven heeft! Wie weet heeft de rest van Nederland hier wel behoefte aan, maar als studerende jonge vrouw van twintig zoek ik bij het lezen van Vrij Nederland toch een ander soort interviews. Uw ondertitel ‘Lang leve de inhoud’ lijkt hier dan ook even vergeten te zijn.

Lara de Die, Nijmegen

Een stagiaire
In bibliotheken lopen nog steeds stagiaires rond. Niet langer, zoals vroeger studenten verbonden aan ‘de bibliotheekacademie’ (want die bestaat niet meer), maar vaker studenten die voor een ander vak worden klaargestoomd en desondanks in een bieb van alles willen leren en ervaren. Het komt echter zelden voor dat een student Engels , verbonden aan een universiteit, zich zelf als stagiaire aanbiedt. Om te weten te komen wat een moderne bibliotheek anno 2013 zoal doet. Lara is zo’n meisje. Loopt sinds enige maanden mee en is betrokken bij de opzet van enkele projecten die in het andere, hierboven al genoemde artikel over ‘de creatieve klasse’ als volgt wordt geformuleerd:

De uitleenfunctie van de bibliotheken gaat niet goed, maar als ontmoetingsplek doet ze het fantastisch. Ook hier is ‘hybride’ het sleutelwoord.

In het artikel De kolenbranders van morgen wordt ingezoomd op verschillende creatieve beroepen: journalisten, vormgevers, uitgevers, boekhandelaren, muziekverkopers en medewerkers van een bibliotheek. Die hebben allen last van ‘de crisis’ en het feit dat door digitale ontwikkelingen consumenten een alternatief hebben om op een (il)legale manier aan hun ‘spullen’ te komen. De auteur van het artikel betreurt dat, maar staat aan de andere kant op het standpunt dat er helaas weinig aan te doen is. En dat aanpassen het credo moet zijn. En, inderdaad, de bibliotheek wordt steeds meer een ontmoetingsplek. Mensen verlaten graag, steeds vaker ‘hun hol’ waar ze alles digitaal binnen kunnen halen (muziek, boeken, informatie, vrienden!) maar waar ze toch iets missen: echte mensen. Dus gaan steeds meer mensen er op uit. Vaak naar plekken waar andere mensen ook komen. Maar elke dag door het winkelcentrum flaneren met een redelijk lege portemonnee is ook niet alles. En dagelijks een consumptie in een café hakt er ook in. Dus trekken alle Nederlandse Openbare Bibliotheken steeds meer passanten. Die voor korte of langere tijd hun tijd doorbrengen in ‘de bieb’. Lezen, studeren, een praatje, een cursus, effe eruit. In in een inspirerende omgeving.
Bibliotheken spelen daar op in door meer zitruimte aan te bieden, een breed palet kranten en tijdschriften, voldoende pc’s met internet, wifi in het hele pand, redelijke koffie en een uitnodigende sfeer. Maar bovenal bezoekers (leden én niet leden) verrassen. Ze attent maken op ‘zaken van de geest’ die er toe doen. Niet alleen dat wat al volop in de belangstelling staat (DWDD), maar juist andere, waardevolle dingen.

Maar we doen meer
Elke bibliotheek probeert op haar manier activiteiten te organiseren om mensen rondom een bepaald onderwerp samen te brengen. Denk aan lezingen, workshops, tentoonstellingen, rondleidingen, een quiz, een debat enzovoorts.
Lara is in deze periode betrokken bij het opzetten en uitrollen van Wijsheid in crisistijd én Kennismakers. Spannend, leerzaam. Want voor beide projecten liggen geen draaiboeken klaar. Moet het wiel (nog) uitgevonden worden. Zal tussentijds geëvalueerd en bijgestuurd moeten worden. Prachtig werk voor een creatief iemand, die houdt van uitdagingen.
Benieuwd wat Lara ná haar studie gaat doen. Wellicht een onzekere loopbaan in een Openbare Bibliotheek. Een van die onder druk staande plekken in de creatieve sector. Die mensen zullen missen als ze haar deuren zou moeten sluiten. Het artikel over ‘de kolenbranders’ wordt als volgt afgesloten:

Dat de traditionele media wegvallen, vindt hij niet zo erg. Op één punt na. ‘Hoe komen we aan betrouwbare informatie? Welke informatie kunnen we vertrouwen als er geen mensen zijn die alles nauwkeurig uitzoeken? Als niemand meer wil betalen voor onderzoeksjournalistiek? Dat vind ik wel een vraagstuk.’

Aldus een understatement van onderzoeker Van den Born, die eens het boek The cult of the amateur van Andrew Keen zou moeten (her)lezen of inzien dat Rob Wijnberg veel geïnteresseerden heeft gevonden die voor De Correspondent willen betalen.

Citaat 035 (donderdag 23 mei 2013)
Homepage Citaten 2013