Luistercafé Noordkade #12 Steve Earle

Op vrijdag 2 februari 2018 werd in De Afzakkerij in Veghel de 12e editie van Luistercafé Noordkade gehouden.

Deze avond stond Steve Earle centraal, de Amerikaanse singer-songwriter, rocker, liefhebber van folk, country en blues. De muziek werd verzorgd door de band Steve Duke and the Earles en Mari van der Linden.

Popjournalist Harry de Jong vertelde ronduit over zijn fascinatie voor Steve Earle en zijn ontmoetingen met hem. In 2009 verscheen onder de titel De bezem door Nashville een bundeling van zijn interviews met country-grootheden (als Johnny Cash, Dolly Parton, Merle Haggard, Townes Van Zandt en Steve Earle).

Steve Earle
Voor de gemiddelde Nederlandse muziekliefhebber is Steve Earle geen bekende naam. Sterker: de meeste Nederlanders kennen hem niet. Hij heeft in ons land nooit een grote hit gehad. In de wereld van blues, c&w, folk en stevige rock is hij wel bekend.

Hij noemt zijn muziek een mengsel van ”heavy metal and bluegrass’. Dat etiket kwam ik tegen in het lemma Copperhead road op Wikipedia. En daar valt veel voor te zeggen. Hij gebruikt instrumenten uit de c&w en bluegrass-scene (banjo, mandoline, viool) en mixt die met stevige gitaargeluiden. Ballads en stevige up tempo-songs. Verder hoor je in zijn songs continue verwijzingen naar genres als folk, bluegrass, c&w, blues, pop en rock. Hij is een meester-menger. Die sinds 1986 tientallen platen heeft uitgebracht en vaak in Nederland heeft opgetreden.

Harry de Jong
Is een (pop)journalist die al tientallen jaren meeloopt. Veel van zijn artikelen verschenen in het Dagblad van het Noorden. Incidenteel werden ze ook in andere regionale kranten geplaatst. Daarnaast schreef/schrijft hij recensies voor drie muziekmaandbladen: Aloha, Revolver en Lust for Life. Aloha en Revolver bestaan niet meer. Lust for Life is de ‘opvolger’ of doorstart van Revolver. In die tijdschriften zijn bijna tweeduizend cd-recensies van hem verschenen. Hij recenseerde veel Steve Earle-platen. Tijdens het interview met Peter gaf hij toe vooral voor de c&w-kant van Steve Earle te vallen. Hij liet fragmenten uit drie You-tube filmpjes zien.

A story about a song
In de column Train a comin’ werd geprobeerd te laten zien dat Steve Earle in een traditie staat. Van muzikanten die zich druk maken over de ‘poor and weary’ in de Verenigde Staten.

De muzikanten
Steve Duke and the Earles denken dat zij wellicht de enige coverband van Steve Earle zijn. Komen uit de Betuwe en speelden met vijf man een stevige set. Grote klasse.

De avond werd geopend door Mari van der Linden. Die twee liedjes van Steve Earle speelde. Hij was voor de tweede keer te gast. Tijdens het eerste Luistercafé Noordkade speelde hij ‘Forth Worth blues’ van Steve Earle. Dat had een reden: die avond werd eer betoond aan Townes Van Zandt. En dat liedje – Forth Worth blues – gaat over Townes Van Zandt. Sterker: hij is geboren in Forth Worth. Steve Earle heeft ‘iets’ met deze veel te jong gestorven singer-songwriter. Vertoefde in zijn jnonge jaren in zijn omgeving. Samen met Guy Clark, Mickey Newbury en Rodney Crowell. Leerde daar het vak én drinken, gokken en drugs gebruiken.

In tegenstelling tot wat hij had aangekondigd speelde Mari van der Linden niet een van de favoriete Steve Earle-songs: Goodbye.