June Tabor wordt door velen beschouwd als dé folkzangeres van Groot-Brittannië Daar valt iets voor te zeggen. Maar er zijn meer kandidaten: Sandy Denny, Linda Peters (Thompson) of Norma Waterson.
Against the streams is een prima plaat om June Tabor (en vooral haar stem) te leren kennen. Het album bevat zoals meestal bij haar een perfecte mix van (bewerkte) traditionals en songs van uiteenlopende componisten, de een bekender als de ander. Maar, als artiesten van dit kaliber een nummer van een onbekende componist naar voren schuiven dan is het zaak op te letten. Dat doen ze meestal niet voor niets. Op deze plaat is het eerste nummer van de in 1994 nog volstrekt onbekende Eric Taylor (alhoewel medio 2003 nog geen Ahoy vol zal stromen om hem in actie te zien). De bekendste namen zijn Elvis Costello en Richard Thompson.
He fades away van ene Alistair Hulett (?) gaat over de ellende van mijnwerkers die het slachtoffer worden van stoflongen. Ze sterven een vreselijke dood (they fade away) en hun omgeving kan er niets aan doen. Een echte tearjerker (oftewel, smartlap).
Ene Les Barker heeft woorden geschreven op een traditioneel stuk muziek. In The turn of the road vallen alle elementen die het werk van June Tabor kenmerken perfect op hun plaats.
In the turn of the road is de centrale vraag:
Will you walk with me beyond the road’s turning (en)
Love, will you walk with me all through my journey or only till the light?
Een ontroerende tekst, melancholische muziek (accordeon en cello) en de stem van June Tabor (die snapt waar ze de nuances moet plaatsen). Een perfecte song voor (twijfelende) lovers (right to the end).
(zaterdag 24 mei 2003)
