We verliezen ons in keuzes, en weten het niet meer.

Aldus de Vlaamse pschiater Dirk de Wachter. Op zondag 24 maart 2013 in het boekenprogramma van Wim Brands.

Over zijn boek Borderline times : het einde van de normaliteit (Lannoo 2012).

Brands heeft een neus voor interessante Vlaamse non-fictie schrijvers. In september 2012 sprak hij met psycholoog Paul Verhaeghe en onlangs met de (jonge) filosoof Thomas Decreus. Deze drie heren vullen elkaar perfect aan. Belichten elk vanuit hun eigen achtergrond onze huidige, dolgedraaide wereld. De ratrace waarin we terecht zijn gekomen. Alle drie zetten grote vraagtekens bij onze Westerse manier van samenleven. Zijn zeer kritisch over  het ‘neoliberale’ model, waarin de economie moet blijven groeien. Waarin we meer moeten consumeren om ‘de crisis’ op te lossen. Een tijd waarin veel mensen niet mee kunnen. Buiten de boot vallen.

Van deze drie spreekt Dirk de Wachter in pakkende beelden:

De samenleving lijkt een speedboot te zijn. Die steeds sneller vooruitgaat omdat de economische druk daar is. En wat men niet ziet is dat er steeds meer mensen uit de boot vallen. Letterlijk. Die dan door de psychiaters in reddingsboten worden opgevangen. En meer en meer mensen komen in de reddingsboten terecht. En die psychiaters die roeien maar, met hun korte riempjes. En dan zegt men: Hoe komt het toch dat jullie deze mensen niet onmiddellijk terug in die speedboot krijgen. Maar onze riempjes zijn zo kort. En de speedboot gaat altijd sneller.

Wat zegt de overheid dan, die reddingsboten raken te vol, het is te veel in de reddingsboten. Wij zullen nu zwemvesten leveren en voedselpakketten. Want het wordt te duur, het wordt te veel. En men bedenkt zich niet dat de vele mensen in de reddingsboten ook  te maken heeft met de snelheid van de speedboot.

Dus de efficiënte, meritocratische maatschappij creëert eigenlijk psychiatrie. Een veelheid aan psychiatrie. Waar men dan geen weg meer mee weet. Dan zegt men: Het is zoveel, zoveel miserie, zoveel psychiatrie. En dan wijst men naar de psychiater. Jullie kunnen dat niet oplossen. En ik wijs naar de wereld terug en ik zeg van laat ons toch eens kijken van waar het komt.

Het citroenpers-model maakt dat mensen niet meer kunnen volgen, dat ze teveel hebben, dat het niet meer gaat en dat de psychiaters dat niet onmiddellijk kunnen oplossen in een wereld die veel te snel gaat. ‘t is nogal evident.

Twee afleveringen Boeken met Wim Brands

Dirk de Wachter – 24 maart 2013

Paul Verhaeghe – 16 september 2012

Klik hier voor een artikel over deze bordline times

Citaat 013 (maandag 25 maart 2013)
Homepage Citaten 2013