Ons leven telt 20.000 dagen. U en ik hebben in het beste geval nog 10.000 dagen te gaan!

En gaat de Russisch-Franse schrijver Andreï Makine (55 jaar oud) verder:

Als je dat beseft kun je twee uitwegen kiezen: ofwel je begint als een gek te eten, drinken en te seksen, of je vraagt je af of er iets is wat dit leven overstijgt. Wat is anders de zin ervan? Nóg een ijsje eten, nóg eens naar Indonesië gaan, nóg een minnares of twee, drie, tien bezitten? Dan kun je je net zo goed meteen verhangen. Maar als je je realiseert dat je je leven anders kunt inrichten, ten overstaan van het heelal, van God, dan heb je het begrepen. Het is niet zo moeilijk je denkwereld te veranderen.

Andreï Makine
Is in Rusland geboren (1957), leerde al op jonge leeftijd Frans, studeerde filisofie en kwam in 1987 via een uitwisselingsprogramma in Frankrijk terecht. Vroeg asiel aan (voor de val van ‘De Muur’) en publiceerde vanaf dat moment in het Frans. Werd vooral bekend door Het Franse testament en Requiem voor Rusland. Om zijn nieuwste boek te promoten sprak hij met correspondent Laura Starink.

Op vrijdag 29 maart 2013 stond in NRC Handelsblad onder de kop ‘Jullie zijn rationeel, Russen zijn heidens‘ een verslag van dat interview. Het citaat hierboven is zijn antwoord op de laatste vraag uit dat artikel: U bent erg pessimistisch, maar toch wilt u de wereld redden.

Pessimistische inslag
Makine maakt zich samen met anderen zorgen over de wereld. Uit dit interview enkele citaten om dat te illustreren:

Aardser is hij als hij zijn blik richt op de mens, die veel wreder is dan de natuur. “Als wij zo doorgaan, zal onze planeet niet overleven”, zegt hij. () “We leven als zombies.”. En de grote literatuur van Balzac, Flaubert, Tolstoj en Proust heeft in zijn ogen plaats gemaakt voor divertissement en entertainment.

Vrijheid en de kooi
() Al zijn boeken gaan over de wreedheid van de (Russische) geschiedenis en de verbazingwekkende ontdekking dat mensen desondanks in staat blijken hun menselijkheid te bewaren. Hij gelooft in de kracht van de liefde, de schoonheid van de natuur, de macht van het kleine en de grootsheid van de geest. Maar kijkend naar de westerse wereld om zich heen is hij somber.
“In uw wereld is alles zo goed georganiseerd dat vastligt hoe je moet ademen, waar je moet wonen, wat je moet zien, hoe je moet leven. Er zijn nauwelijks momenten waarop je echt tot je laat doordringen dat je bestaat. Daarover gaat Het boek van de eeuwige korte liefdes: Het gevoel dat je alleen bent met God, met de eeuwigheid. Die momenten worden gecensureerd. Onze vrijheid lijkt totaal. Morgen kun je een ticket kopen en gaan waar je wilt. Maar het is niet meer dan de vrijheid om van de ene kooi in de andere te springen.”

10.000 – tien duizend
Dit getal zie je steeds vaker. Als je tenminste ‘het verhaal’ van Malcolm Gladwell kent. Die in zijn boek Uitblinkers : waarom sommige mensen succes hebben en andere niet (uit 2008) uitlegt waarom sommige mensen uiterst succesvol in ‘iets’ zijn (geworden). Uiteraard heeft zo iemand een bepaalde aanleg (of talent) voor dat ‘iets’ (voetballen, pianospelen, schrijven, brood bakken of leerlingen onderwijzen). Maar het doorslaggevende verschil tussen deze toppers en ‘gewone’ voetballers, pianisten, schrijvers, bakkers of leraren is dat zij uit zichzelf tienduizend uur geoefend hebben. Tien jaar lang. Gemiddeld drie uur per dag. Ook in de weekenden. En hun moeder hoefde hen niet te stimuleren of achter de broek aan te zitten.

10.000 uur en ‘gewone’ stervelingen
De meesten van ons halen die 10.000 uur niet. Bij lange na niet. De meesten van ons ‘slagen’ er wel in gemiddeld drie uur per dag naar tv of een ander scherm te staren.

20.000 dagen
Iemand die zoveel dagen leeft wordt ruim 54 jaar oud. Als je ruim 82 wordt dan heb je op deze wereld 30 duizend dagen geleefd. In dat licht zou je naar de uitspraak van Andreï Makine kunnen kijken:

Als je dat beseft kun je twee uitwegen kiezen: ofwel je begint als een gek te eten, drinken en te seksen, of je vraagt je af of er iets is wat dit leven overstijgt. Wat is anders de zin ervan? Nóg een ijsje eten, nóg eens naar Indonesië gaan, nóg een minnares of twee, drie, tien bezitten? Dan kun je je net zo goed meteen verhangen. Maar als je je realiseert dat je je leven anders kunt inrichten, ten overstaan van het heelal, van God, dan heb je het begrepen. Het is niet zo moeilijk je denkwereld te veranderen.

Meer lezen?
Alicja Gescinska. De verovering van de vrijheid : van luie dingen, de dingen die voorbijaan (2011)

Citaat 016 (zondag 31 maart 2013)
Homepage Citaten 2013