Op dinsdag 17 april 2013 maakte De Volkskrant veel ruimte voor een fotoboek van Anton Corbijn. Een peperduur boek met foto’s die hij van 1978 tot nu van Tom Waits maakte.
In het artikel komen beide heren aan het woord over dat boek. Maar Waits snijdt in het interview iets aan wat velen van ons zullen herkennen. De overstelpend grote hoeveelheid informatie. Die op ons afkomt. Waarover we kunnen beschikken. Die we tot ons kunnen nemen. Tenminste, ogenschijnlijk. Op onze apparaten kunnen we legaal (maar veel vaker illegaal) van alles ‘zetten’: muziek, films, teksten. Maar dan? Wat hebben we aan 8.000 illegale boeken, 120 duizend liedjes, 750 speelfilms?
Maar eerst heeft hij het over zijn liedjes
In de kunst is altijd veel competitie. Tegenwoordig uit zich dat vaak in een gebrek aan bedachtzaamheid. Mensen maken iets, koesteren het niet, maar gooien het de buitenwereld in en gaan meteen het commentaar van anderen lezen. Fuck that!
Het is niet meer dan gekrabbel op de wc-muur, wie kan dat iets schelen. Misschien krijgt iets pas echt waarde in een verre toekomst, voor iemand die nu nog niet geboren is. Foto’s hebben net als mijn songs een lange incubatietijd. Bij alle kunst, elk snapshot, elk filmshot dient de vraag zich aan: moet ik je doden of opvoeden? Ik zeg ook vaak tegen een song: oké, als jij zo graag wilt leven, breng dan eerst maar een paar nachtjes met de hond in de kou buiten. Als je geluk hebt en sterk genoeg bent, dan zullen we kijken of we een plekje voor je aan tafel vinden.
Waarna hij vervolgt met:
We lopen nu allemaal rond met de digitale Library of Congress in onze broekzak, en vijftigduizend liedjes, het typeert ons gebrek aan echte kennis. We graven als ratten in een vuilnishoop op zoek, maar gunnen ons geen tijd ons werkelijk iets eigen te maken, één liedje, één foto net zo lang bij je te dragen tot het deel van je wordt. Wat zonde!
Voornemen?
In de geest van deze uitspraak zou u zich voor kunnen nemen onderstaande liedjes van Tom Waits écht tot u te nemen. Te leren kennen. Ze te doorgronden. De teksten écht te begrijpen.
Martha (1973) – Closing time
Black wings (1992) – Bone machine
Innocent when you dream (1987) – Franks wild years
Widow’s grove (2006) – Orphans : brawlers, bawlers & bastards
Downtown train (1985) – Rain dogs
Soldier’s things (1983) – Swordfishtrombones
Broken bicycles (1982) – One from the heart (soundtrack)
Citaat 022 (donderdag 18 april 2013)
Homepage Citaten 2013
