In het voorjaar van 2013 begon ik met iets wat achteraf acht jaar door zou gaan: artikelen schrijven waarin ik altijd een citaat op- of meenam. Een flard uit een artikel, interview, liedje, voorstelling, speelfilm, documentaire, tentoonstelling et cetera. In bijna alle artikelen verwees ik naar (een of meerdere) boeken.
2013 – 2014 – 2015 – 2016 – 2017 – 2018 – 2019 – 2020
In augustus 2013 realiseerde ik me dat het handig zou zijn om een startpagina voor deze artikelen te gaan maken. Toen omschreef ik het als volgt:
Hieronder wordt u verwezen naar citaten die her en der in kranten, tijdschriften, boeken, films, liedjes en (uiteraard) op ‘het net’ worden aangetroffen. Soms staan de citaten op zichzelf, maar vaker worden ze ‘verbonden’ met andere bronnen. Bronnen die in de collectie van de Noord Oost Brabantse Bibliotheken zijn opgenomen. De keuze is volstrekt subjectief, want uit de gigantische ‘hoop’ informatie die dagelijks op een bibliothecaris afkomt zouden gemakkelijk andere citaten gekozen kunnen worden.
Ook nam ik op zeker moment op die startpagina onderstaande ‘beschouwing’ op:
Op vrijdag 16 augustus 2013 formuleerde columniste (dichteres, en kok) Marjoleine de Vos haar ‘taak’ als volgt:
Ja, daar zit ik ook alweer allerlei meningen ten beste te geven. Of is dit nu weer geen mening? Nee, geloof ik toch. Het is het laten zien van iets dat indruk gemaakt heeft, dat is iets anders.
Ik opereer hier als een zomergast die zegt: kijk hier eens naar. Dat is de moeite waard.
()
Misschien is dat het punt. Niet zozeer dat mensen een mening hebben, al is het verrassend dat mensen die veel feiten kennen vaak minder geneigd zijn tot meningen. We staan zo vaak direct klaar met allerhande oordelen.
Een andere leidraad voor het selecteren van citaten werd jaren geleden in een column in (muziekblad) Oor door columnist Hooijer als volgt verwoord:
Vroeger. Er zijn twee soorten vroeger: vroeger dat je zelf hebt meegemaakt en vroeger dat er al was toen jij er nog niet was. Dat laatste vroeger is voor mij in principe net zo nieuw als de toekomst. Daarom begrijp ik eigenlijk nooit zo goed waarom in de popmuziek zo gedweept wordt met de actualiteit. Ik hoor liever obscure negers uit de jaren veertig en vijftig (er gaat een wereld voor je open) dan het zoveelste eigentijdse rap-plaatje van een gemiddelde Oprah Winfrey-gast.
Klik hier voor een artikel waarin dit dit argument (uit 1995) meenam.
In het voorjaar van 2020 stopte ik met de rubriek. Dat had vooral te maken met corona en het feit dat de dagelijkse ritme van naar je werk gaan en thuis ‘dingen’ ontdekken, op zijn kop werd gegooid. Een andere reden was dat ik me in die tijd ook begon te realiseren dat ik binnen afzienbare tijd afscheid zou moeten gaan nemen van mijn werk. Ergens in die periode besloot ik te opteren voor 1 april 2021. Dat is vandaag over 37 dagen.
Ik heb voor het gemak alle artikelen (643 stuks; korte en vooral ook veel érg lange) op een andere manier gerubriceerd. Per jaar, en daarbinnen op maand.
(vrijdag 23 augustus 2013)
Aanvulling
(maandag 22 februari 2021) Work in progress
