In het tweemaandelijks verschijnende muziekblad Heaven wordt gewerkt met sterren. Vijf sterren is daar momenteel ‘een mijlpaal in de popmuziek’.
In het september/oktober nummer van 2003 kreeg deze plaat van Willem Hurkmans vijf sterren toebedeeld. Hij sloot zijn recensie af met de volgende zin: “The secrets of the rocks is, schat ik, de komende tijd (jaren?) mijn belangrijkste benchmark.”
In Heaven worden relatief vaak veel sterren aan albums toegekend. Het verweer is dat de redactie slechts zes keer per jaar een nummer uitbrengt en daarin liever aandacht schenkt aan platen waar men iets mee heeft als aan het afkraken van rommel. Daar valt wat voor te stellen, maar het maakt het voor de lezer moeilijk door de bomen het bos te zien. Er zijn veel platen die vier sterren krijgen (“klassieker in het genre”).
Hoe dan ook. Kristi Stassinopoulou kreeg vijf sterren. Daar zit je dan. Een Griekse zangeres. Jong. Nooit van gehoord. In de recensie laat hij de woorden lounge en ambient vallen. In een subkopje heet de plaat een “psychedelisch hoogtepunt”. Hurkmans maakt wel duidelijk dat het een groeiplaat is. Veel draaien en langzaamaan vallen alle nummers op hun plaats. Dat is inmiddels gebeurd. Opvallend dat Hurkmans andere nummers naar voren haalt (Amorgos passage, Close my eyes en Red adders). The islands en Summer moon zijn andere kandidaten voor een ideale terugblik-cd op 2003.
(zaterdag 24 mei 2003)
