Het onderstaande fragment komt uit een artikel van Wouter van Dieren en Arnold Heertje, waarin ze tien aanbevelingen doen om uit de huidige crisis te geraken.
In dit fragment gaat het over president Roosevelt die in het begin van de jaren veertig (midden in WW II) aan tafel zit met de grote automobielbedrijven van de Verenigde Staten.
Dat wordt anders als er voorwaarden worden gesteld, vergelijkbaar met het historische moment toen president Roosevelt in 1941 de Amerikaanse oorlogsindustrie in gang zette. Ontboden op het Witte Huis kregen de voorgangers van de huidige GM-, Chrysler- en Ford-bazen te horen wat Roosevelt van hen verwachtte: 500 duizend tanks, jeeps, kanonnen, schepen, vliegtuigen, en wel meteen en de regering zou betalen. De heren antwoordden dat dit niet kon, hun bedrijven konden de vraag naar gewone auto’s, treinen, ijskasten en vliegtuigen toch al niet aan. Waarop Roosevelt zei:
‘U begrijpt het niet. U stopt met dat alles. U doet wat ik zeg. En alleen dat.’
En zo geschiedde. De aantallen en de deadlines werden gehaald. De economie bloeide op en vertoonde daarna zelden nog een dip. Obama, Merkel, Sarkozy, Berlusconi en Baroso kunnen GM, Chrysler, Ford, Opel, Volkswagen, PSA en Fiat steunen, maar alleen als de bedrijven andere producten maken. Duurzame. De oorlog van toen is de klimaat- en economiecrisis van nu.
Maar dat vraagt de nodige moed. En visie.
Bron: De Volkskrant van zaterdag 10 januari 2009 (Eind 2009 kan alles weer goed zijn).
In 2012 neemt Paul Gilding dit mee in zijn boek Helden uit noodzaak : hoe onze generatie dankzij de ecologische en economische crisis de wereld gaat redden.
(zaterdag 10 januari 2009)
(woensdag 26 augustus 2020)
