Op zondagmiddag 18 december vertelt stand-upcomedian Raoul Heertje over zijn boek Mark Rutte is lesbisch en wat dat te maken heeft met het jaarthema van BasisBibliotheek Maasland. Hieronder de links voor Filmpje en foto’s:
Youtube:
http://www.youtube.com/watch?v=UziBGI65FI4
Foto’s: https://picasaweb.google.com/102684097890505934816/RaoulHeertje18Dec2011?authuser=0&feat=directlink
Een ingelaste voorstelling
Begin oktober liet emotie-econome Henriëtte Prast weten dat ze haar toezegging om zich op zondag 18 december uit te spreken over Who’s in control? wegens omstandigheden niet kon waarmaken. Toevallig was op dat moment nét het boek Mark Rutte is lesbisch van Raoul Heertje verschenen. Een hilarisch boek over een serieus onderwerp. Een thema dat op verschillende manieren en ‘levels’ aansluit bij de vraag Who’s in control?
Informeren of hij naar Oss zou willen komen
Al gauw bleek dat Raoul Heertje een drukbezet man is en vooral dat hij uit alle aanbiedingen die hij kreeg om over zijn nieuwste boek te komen ‘praten’ een keuze zou maken. Hij wilde dat organisatoren een doorslaggevend argument formuleerden waarom hij (bijvoorbeeld) naar Oss zou willen afreizen.
Die handschoen pakten we op. Schreven een korte brief en plaatsten een lang verhaal over zijn boek op het weblog Who’s in control.
We hoopten ook op enig krediet. In november 2007 sprak zijn vader Arnold in de (4e) reeks Onmetelijke kwaliteit.
En wachtten af. Raoul moest eerst nog naar het buitenland. Opnames maken voor de nieuwe reeks Wintergasten van de VPRO.
Het programma waarin rond de jaarwisseling drie interessante personen door hem worden geïnterviewd.
Op vrijdagmiddag de 11e van de 11e 2011 kregen we het positieve bericht dat hij op zondag 18 december naar Oss komt.
Invulling van de middag – het Circus Raoul Heertje (in actie)
Raoul Heertje zal deze middag met de zaal in debat gaan over zijn boek Mark Rutte is lesbisch en de link leggen naar de vraag Who’s in control?
Zijn boek is een lange – vaak hilarische – aanklacht tegen de huidige samenleving waarin velen pogen de werkelijkheid naar hun hand te zetten. Manipuleren. Propaganda. Reclame. Name dropping. Hij bezigt regelmatig de term ‘circus’ om aan te duiden dat velen (allen?) in de mediabranche doorlopend acts aan het opvoeren zijn. Acts die – dat weer wel – door velen ondanks alles gevreten worden. Scoren!
Eén citaat uit zijn boek
Het Circus vertroebelt ons contact met de buitenwereld. () Mensen weten voor zichzelf altijd goede verklaringen te vinden voor hun Circusgedrag. Ik vind het te makkelijk om ze op afstand te veroordelen. Tenminste, in theorie vind ik dat te makkelijk; in praktijk verdien ik me suf met het belachelijk maken van andermans beweegredenen. Het rare is dat de beslissingen van ieder individu best te begrijpen zijn: de combinatie van al die beslissingen vormt een Circusversie, waarin niets is wat het lijkt dat het is. (pagina 182)
Recensietekst
In een circus heeft iedereen een duidelijke taak: clowns worden geacht grappig te doen, dompteurs doen iets vaags met leeuwen en tijgers en het publiek moet klappen, lachen en ‘Ooohhh!’ roepen. Dat zijn circuswetten en die gelden daarbuiten ook: systeem Circus, aldus comedian en schrijver Raoul Heertje (1963) in de inleiding. In het dagelijkse leven voert iedereen toneelstukjes op, gelden er in de media ongeschreven regels en worden trucs gebruikt. De auteur onderzoekt hoe de circuswetten gelden in onder meer de voetbalwereld, bij BN’ers en bij de televisie. Ook geeft hij een ‘inkijkje’ in de manier van doen bij opiniepeilingen. Heertje, die onder meer sprak met Johan Derksen en Kluun, ontrafelt op vlot geschreven wijze, met verbazing, humorisme en relativisme hoe het er eigenlijk werkelijk aan toegaat.
Columnist Raoul Heertje
NRC Next bevat wekelijks een bijdrage van Raoul Heertje. Op dinsdag 8 november begin zijn column De firma Zelfbevlekking als volgt:
Beste manager,
Uw vraag hoe u wat meer media-aandacht kunt genereren voor uw bedijf zonder ‘stompzinnige reclames’ te moeten maken, beantwoord ik graag via de krant. Dan hebben we er allemaal wat aan. De media hebben dagelijks vulling nodig, maar kunnen niet ongegeneerd uw producten aanprijzen. Het is dus de bedoeling hun een excuus te geven van uw vulling gebruik te maken zonder dat ze van commerciële collaboratie kunnen worden beticht.
Op dinsdag 22 november gaat hij in zijn column Gooi deze krant weg voort op zijn ‘strijd’ om mensen attent te maken op de ‘gevaren’ van de media. Om ze althans inzicht te bieden in de manier waarop media werken. Uit deze column een citaat:
Je hebt dus niet zoveel keuze als mediaconsument (bijvoorbeeld de stortvloed aan ‘informatie’ over de affaire Cruijf(-Van Gaal-Davids-Ten Have-supporters-Johan Derksen-en talloos anderen – een compleet circus). Je kunt zoveel mogelijk media volgen. Zodat je kunt fantaseren over wat je allemaal niet verteld wordt. Je kunt ook zoveel mogelijk de media vermijden. Dan weet je ook niet wat je niet weet, maar hou je wat meer tijd over. Als ik jou was, zou ik deze krant weggooien.
Hertalen
Een tweede citaat uit dezelfde krant (NRC Next) van dinsdag 22 november 2011. Uit de column Hertalen van (hoofdredacteur) Rob Wijnberg. Zoals het hoort leest deze column vlot weg, is grappig (althans voor sommigen) en gaat het wederom ook hier over de vraag Who’s in control? en hoe media functioneren.
Rob Wijnberg publiceert een ruwe schets van een persbericht dat de commissie die het CDA weer op de kaart moet zetten, heeft gemaakt om te vertellen dat het dankzij de inspanningen van deze commissie weer de goede kant opgaat met het CDA.
De crux is dat in dit stuk veel woorden doorgehaald zijn (weggelaten). Of anders gezegd: in veel formele stukken wordt niet gezegd wat er écht aan de hand is, maar ‘met meel in de mond’ gecommuniceerd. Meestal valt het niet op, maar wat Wijnberg aansnijdt komt massaal voor en zal ongetwijfeld door Raoul Heertje (ietwat jaloers, want wat kan die Rob toch goed schrijven) beaamd worden. Twee regels uit deze column:
Het CDA hecht daarbij zeer aan het Haagse pluche meeregeren: alleen dan kun je immers laten zien hoe machtsbelust betrouwbaar je bent. Tegelijkertijd koestert de partij als geen ander haar ijzeren fractiediscipline dissidenten: het CDA is al jaren een baken van onderdrukte verdeeldheid gezonde partijdemocratie. De fractie schuwt het verloochenen van principes sluiten van compromissen dan ook niet – daar is de uitlevering aan de gedoogconstructie met de PVV een mooi voorbeeld van.
Klik hier voor twee filmpjes met en over Raoul Heertje
Het is een grote circusact – interview NRC Next (16-9-2011)
Informatie over de ‘lezing’
Zondag 18 december 2011
Cultuurpodium Groene Engel, Kruisstraat 15 5341 HA te Oss
Tijdstip: 14.00-16.00 uur
Persbericht – Lezing van Raoul Heertje over Ons Circusgedrag
Alles wat je zegt of doet heeft een bedoeling. Dat geldt voor politici, voor bn-ers, maar ook voor ons allemaal. We voeren daarom vaak een ‘act’ op. Op zondagmiddag 18 december vertelt stand-upcomedian Raoul Heertje over zijn boek Mark Rutte is lesbisch en wat dat te maken heeft met het jaarthema van BasisBibliotheek Maasland ‘Who’s in control?’
De bijeenkomst begint om 14.00 uur en duurt tot 16.00 uur. Aansluitend is er in het café gelegenheid tot napraten.
Kaarten kosten 5 euro voor leden van de bibliotheek en 7 euro voor niet-leden. Ze zijn verkrijgbaar in alle vestigingen van BasisBibliotheek Maasland en bij de Groene Engel in Oss.
Raoul Heertje is oprichter van Comedytrain en introduceerde daarmee stand-upcomedy in Nederland. Hij schreef voor Sportweek, NRC Handelsblad, en Vrij Nederland. Sinds 1995 is Raoul teamcaptain bij het tv-programma Dit was het nieuws. In 2009 presenteerde hij het tv-programma Heerlijk eerlijk Heertje en sinds 2010 is hij de interviewer van Wintergasten.
Zijn boek is een lange – vaak hilarische – aanklacht tegen de huidige samenleving waarin velen pogen de werkelijkheid naar hun hand te zetten. Manipuleren. Propaganda. Reclame. Name dropping. Hij bezigt regelmatig de term ‘circus’ om aan te duiden dat velen in de mediabranche doorlopend acts aan het opvoeren zijn. Acts die – dat weer wel – door velen ondanks alles gevreten worden. Scoren!
Raoul Heertje zal deze middag onder meer met de zaal in debat gaan over zijn boek Mark Rutte is lesbisch en de link leggen naar de vraag ‘Who’s in control?’.
Eigenlijk zou emotie-econome Henriëtte Prast deze middag te gast zijn. Begin oktober liet zij echter weten dat ze haar toezegging wegens omstandigheden niet kon waarmaken. Toevallig was op dat moment net het boek Mark Rutte is lesbisch van Raoul Heertje verschenen. Een hilarisch boek over een serieus onderwerp, dat prima aansluit bij het thema ‘Who’s in control?’
Deze lezing van BasisBibliotheek Maasland is een van haar activiteiten rond het jaarthema 2011-2012 ‘Who’s in control?”. Een jaar lang wordt – in lezingen en tentoonstellingen – extra aandacht besteed aan vragen als ‘Hoe komen onze menselijke beslissingen tot stand? Speelt het verstand daarbij de belangrijkste rol? Of is de emotie toch belangrijker? Of – en in hoeverre dan – werken beide samen?’
Een andere stem
De ‘boodschap’ van Raoul Heertje wordt door anderen op een andere manier vertolkt. Eind oktober hield schrijver P.F. Thomése de zogenaamde Albert Verwey-lezing in de Universiteit van leiden. In de NRC van zaterdag 28 oktober werd een deel van die toespraak gepubliceerd. Een toespraak waarin hij grote vraagtekens zet bij de (marketing)richting die de boekenbranche is ingeslagen. Uit die samenvatting het volgende citaat:
Nooit eerder in de geschiedenis werd er zo druk aan overdracht gedaan. Het gekke is, dat je als vanzelf reclametermen blijkt te gebruiken. We leven in een global village, in een 24-uurs-maatschappij. Het is een wereld die je zelf nooit zou verzinnen. Het is dan ook niet je eigen droom, maar die van de marketingafdeling die ons graag ziet als voorbeeldige consumenten die op ieder moment van de dag bereid zijn tot een transactie.
() De leidende taal is reclametaal geworden. Bevestiging is zelfbevestiging. Belangstelling is spiegeling. We zijn uit elkaar gevallen en zoeken op de markt naar stukjes van onszelf. Stukjes bij beetjes schaffen we onszelf aan. Dat zeepje, dat is typisch mijn zeep. Het zegt iets over wie ik ben. Die auto, ja, daar ben ik de man voor. Dat boek, ik weet niet hoe die schrijver dat gedaan heeft, maar het is precies mijn leven. We vallen steeds meer uit elkaar en de reclame maakt van ons telkens weer een passend geheel.
(maandag 14 november 2011)
