Het regelmatig bezoeken van de bibliotheek verhoogt het geluk meer dan een salarisverhoging van €1.666.

Op dinsdag 13 mei 2014 verscheen in NRC Handelsblad een artikel over een recent verschenen Engels onderzoek waarin gepoogd wordt de waarde van ‘culturele’ menselijke activiteiten in geld te ‘pakken’. In Quantifying and Valuing the Wellbeing Impacts of Culture and Sports wordt ingezoomd op culturele activiteiten, sport en fitness. Wat ‘levert’ dit voor deelnemers op.

In het NRC-artikel verwijst auteur Daan van Lent niet naar boeken waarin gepleit wordt voor het meenemen van ook dit soort menselijke activiteiten in het BNP. Het oudste is van de bekende econoom Arnold Heertje (Echte economie : een verhandeling over schaarste en welvaart en over het geloof in leermeesters en lernen). Ook Mogelijkheden scheppen : een nieuwe benadering van de menselijke ontwikkeling van Martha Nussbaum heeft hiermee te maken. Onlangs verschenen boeken van Michael Sandel (Niet alles is te koop : de morele grenzen van markt werking) en een bundel interviews met Nederlandse deskundigen (Weten is meer dan meten : spraakmakende opinieleiders over de economisering van de samenleving).

De London School of Economics
Is de instelling die verantwoordelijk is voor het onderzoek en rapport. De onderzoekers hadden twee doelen (pagina 6)

* Identify the impacts of culture and sport engagement on individuals’ wellbeing.
* Estimate monetary values for those wellbeing impacts using the Wellbeing Valuation approach.

Probeer kortom te achterhalen hoe deelnemen aan bepaalde vormen van cultuur en sport effect heeft op deelnemers én probeer dat in geld uit te drukken.

Naar het theater gaan maakt even blij als 1.225 euro
Dat is de kop van het artikel in de NRC en is een korte samenvatting van de kern van het rapport. Iets cultureels doen, of met je lichaam bezig zijn levert grosso modo voor de meeste deelnemers welbevinden op én als je dat in geld omrekent dan gaat het om aanzienlijke bedragen. Ondertitel: Het goede gevoel dat een bezoek aan het theater of museum oplevert, is uitgedrukt in geld. Méer, zoals in het artikel wordt beweerd, dan een flinke salarisverhoging. 

Op pagina 9 staan de Key Findings

Arts engagement
Arts engagement was found to be associated with higher wellbeing. This is valued at £1,084 per person per year, or £90 per person per month. (€1.329/110 per maand)

Library engagement
A significant association was also found between frequent library use and reported wellbeing. Using libraries frequently was valued at £1,359. per person per year for library users, or £113 per person per month. (€1.666/€138 per maand)

Sport participation
Sport participation was also found to be associated with higher wellbeing. This increase is valued at £1,127 per person per year, or £94 per person per month. (€1.382/€115)

Regelmatig de bibliotheek bezoeken, gebruiken
Levert dus gemiddeld €138 per maand op (per jaar €1.666). Alleen regelmatig (actief) dansen (€2.049/€170 per maand) én zwemmen (€1.999/€166 per maand) levert nóg meer op. 

Wellbeing
Dit woord neemt een belangrijke plaats in het rapport in. Je zou het kunnen vertalen als “lekker in je vel zitten”. Of “lekker bezig zijn”. Het gevoel hebben dat je leven op orde is. Dat alles op rolletjes loopt. Zonder al té veel stress door het leven gaan.

Op pagina 7 staat een zin die verwijst naar een internationaal debat om te komen tot andere definities en kijk op wat (economisch) waardevol is en of gemeten zou moeten worden: It is worth saying that wellbeing measurement, quite apart from whether the impacts are subsequently valued for the purposes of economic appraisal, is an increasingly prominent part of policy discussions.

Het Eemhuis
Begin mei werd in Amersfoort een nieuwe bibliotheek in gebruik genomen. Het Eemhuis. Ook het nieuwe huis voor het stadsarchief en een soort Kunsthal. Een prachtig gebouw. Op een historische plek. Gesitueerd tussen het oude centrum en een nieuwe wijk.

In Trouw stond zaterdag 10 mei een verslag van Wim Boevink. Die zeer enthousiast was over deze nieuwe bibliotheek. En zonder het te weten impliciet onder woorden bracht waarom een regelmatig bezoek aan een bibliotheek bijdraagt aan het welbevinden van burgers. Enkele citaten uit dit artikel Huiskamer voor de stad. Hij begint zijn verslag met een knipoog naar een beroemd gedicht.


Ik ging naar Amersfoort (niet om de brug bij Bommel te zien – hd) om te zien wat Utrecht zich, middels één dissidente stem in de gemeenteraad, ontzegde: een nieuwe openbare bibliotheek. In Amersfoort verrees hij wel, voor 37 miljoen. 
() Ik had een grote hal betreden, onder een hoog dak. Als een kolossaal meubel van warm hout ging een tribune omhoog, met lange leestafels waarop lampen brandden; naar boven verengde de tribune zich om uit te monden bij een espressobar, waarachter een vriendelijke barista in een wit overhemd wachtte.
() Ik zag ze eerder, zulke huiskamers, in Amersfoort, in Almere, in Hengelo, en telkens raakte ik er geroerd door. Moderne bibliotheken als deze, royaal en open, met expo’s en lezingen, ze eren onze cultuur en onze beschaving. Dat is bij alle subsidie een onbetaalbare investering in de kwaliteit van stedelijke voorzieningen. Niets mooiers dan zalen met lezende mensen, kranten, boeken, laptops.


Maar wat kost dat nou?
In tijden van bezuinigingen worden overal in Nederland door gemeenteraden besluiten genomen over subsidies voor culturele instellingen zoals de bibliotheek. Dat er verschillend naar bibliotheken wordt gekeken maakt Wim Boevink duidelijk door te vermelden dat de Utrechtse gemeenteraad besloot geen nieuwbouw te plegen, terwijl in andere plaatsen anders werd geoordeeld.

Hij noemt Gouda niet, maar die misstaat met ‘haar’ Chocoladefabriek niet in dat rijtje. Maar als vakman neemt deze Wim Boevink die discussie ook in zijn artikel op. Hoe? Door een voorval uit Het Eemhuis op te nemen in zijn verhaal en er daardoor iets groters van te maken. Geldig voor iedereen in Nederland die zich zorgen maakt over de toekomst van de ‘eigen’ bibliotheek in deze financieel moeilijke tijden. Hij formuleert het als volgt:

Terwijl ik de superieure, monumentale hal in mij opnam, introduceerde juist een medewerkster het gebouw aan een groepje leerlingen van een middelbare school. “Maar hoe verdient de bibliotheek zijn geld?” vroeg een meisje.
De medewerkster prees haar om de vraag en begon iets uit te leggen over lidmaatschapsgelden en vergoedingen voor cursussen om eraan toe te voegen dat je daarvan zo’n gebouw en het onderhoud ervan niet kon betalen. “Maar de gemeente vindt het zo belangrijk dat haar burgers zo’n ruimte hebben dat ze zorgt voor subsidies.” 
Ik schoot bijna vol bij die woorden. Je hoefde maar omhoog te kijken om te zien dat het werkte, de leestafels vulden zich, in de omlopen en nissen liepen mensen af en aan. En als je naar de ingang keek dan zag je de blik in de ogen van de eerste bezoekers, betoverd.

Betoverd
Burgers die trots zijn op hun stad. Waar zo’n mooi gebouw staat. Voor hen. En bezoekers van heinde en verre. Waar je zomaar naar binnen kan en mag lopen. Consumptie niet verplicht. Iets lezen. Wellicht lenen. Mensen ontmoeten. Een praatje maken. Even er uit. Of het op jaarbasis €1.666 oplevert doet er niet zo veel toe, maar men zal het missen als het er niet meer zou zijn. 

Meer lezen?
The secret to happiness? : Visit a library and avoid the gym (Daily mail, 22 april 2014)
People who go to the library are much happier than those who take part in fitness activities such as going to the gym (Capital bay, 23 april 2014)

Citaat 132 (dinsdag 13 mei 2014)
Homepage Citaten 2014