Categorieën
Citaten Muziek

“De popcultuur van onze ouders was superieur aan de onze.”

Peet Kappen, die de laatste jaren als docent geschiedenis verbonden is aan het Titus Brandsma Lyceum, heeft de gave om anderen van zijn talenten en passies te laten profiteren. In dat verband heeft hij lang geleden contact gezocht met Bibliotheek Oss. Of we niet samen op dit of dat terrein tijdelijk of eenmalig konden optrekken. Om iets voor elkaar te krijgen. Iets in gang te zetten. 

Wielrennen, muziek en geschiedenis
Peet Kappen heeft – kort geformuleerd – ‘iets’ met wielrennen, muziek en geschiedenis. En weet dat in alles ‘een verhaal’ zit. Verhalen waardoor je als argeloze buitenstaander er achter komt dat de wereld complex en mooi is.

Hij bedacht samen met collega/vriend Jos de Louw en diens zoon Tom de formule voor het Brabants  Wielercafé. In die beginjaren hielpen wij als bibliotheek mee. De tijd dat het wielercafé in Zaal ’t Putje aan de Willibrordusweg werd gehouden. Op zeker moment haakten we als bibliotheek af. Dat was in de tijd dat oud-premier Dries van Agt op een memorabele avond langskwam en met Peet herinneringen ophaalde aan de tijd dat hij tijdens een langdurende formatie als het ware spijbelde en naar een wielerwedstrijd vertrok. De drie heren trokken verder en staan met hun wielercafé de laatste jaren in de Groene Engel. En in 2018 eenmalig met een bijzondere editie in  De Lievekamp.

His magic moments
Later leerden we Peet kennen als een muziekliefhebber. Hij deed mee aan enkele door de bibliotheek georganiseerde muziekquizzen. Hij won niet; er waren té veel vragen die buiten zijn specialisme vielen! Dat specialisme leerden we later kennen. Toen hij op een zondagmiddag in 2013 over ‘zijn muziek’ vertelde: de sixties. En met name de flower power-achtige muziek uit die jaren. Dat was tijdens een editie van This magic moment.

Nog later nam hij samen met anderen het initiatief voor een historisch café op zijn (nieuwe) school: het Titus Brandsma Lyceum. Collega Jurgen van het Stadsarchief denkt en helpt mee.

The summer of love – 1967
Ruim een jaar geleden kwamen we tijdens een ontmoeting te spreken over het jaar 1967. En hoe bijzonder dat muziekjaar was (geweest). En of het – vijftig jaar later – geen idee was om daar samen iets mee te doen. Peet zegde meteen toe, en bekende toen dat hij zeer actief ELPEES uit dat jaar, zijn geboortejaar, verzamelt. Prima, we organiseren een tentoonstelling in de Osse bibliotheek én hij verzorgt op een nader af te spreken moment een lezing. 

Vanaf dinsdag 21 november 2017 hangen honderd elpeehoezen uit de collectie van Peet Kappen in de Bibliotheek Oss. Tot het einde van de kerstvakantie (zondag 7 januari 2018). Op woensdagavond 3 januari 2018 geeft hij samen met een collega-docent lezing over de beginjaren van The Beatles. Er wordt niet alleen gesproken, maar ook gemusiceerd.
Een mooie manier om een magische jaar af te sluiten.

Voor elke geëxposeerde hoes schreef hij een korte toelichting. Die staan hieronder, in alfabetische volgorde.

Een bijzonder jaar, en dat was het!
Peet Kappen bevindt zich in goed gezelschap. Veel professionele muziekkenners menen dat 1967 hét meest opmerkelijke muziekjaar was. In dat jaar kwam veel bijzondere muziek uit. Debuteerden groepen en artiesten die er écht toe doen. Dienden zich nieuwe stijlen aan. 1967 is een muziekjaar dat veel mensen heeft geïnspireerd om zelf ook muziek te gaan maken.

Dit jaar is door verschillende schrijvers op het muziekjaar 1967 teruggekeken. Een opmerkelijke bijdrage stond in het Zuid-Nederlandse cultuurmaandblad Zuiderlucht. De jonge popjournalist Thomas Snoeijs (geboren in 1985) schreef: 1967 : beter zou ’t niet meer worden. Met deze zin zal Peet Kappen waarschijnlijk instemmen: De popcultuur van onze ouders was superieur aan de onze.”

Muzieklijstjes.nl
Een bewijs voor de relevatie van dit jaar kun je terugvinden op www.muzieklijstjes.nl 
Daar worden actief muzieklijstjes verzameld die gemaakt zijn door professionele muziekkenners. Het draait hier altijd om elpees, albums of cd’s. Niet om losse nummers of singletjes. Sinds 1973 publiceren veel serieuze muziekbladen minimaal een keer per jaar een soort eindlijst. Wat vinden recensenten, programmeurs, diskjockeys en andere in de muziekbranche werkzame mensen dé beste platen van een bepaald jaar. Incidenteel worden deze mensen door hun hoofdredacteur uitgedaagd dé beste platen van een iets langere periode (zeg: de jaren negentig) of een bepaald genre (soul, singer-songwriter) te noemen. 

Vier lijstjes over het jaar 1967
1981 – The book of rock lists (40 titels, volgorde)
1992 – Oor – The summer of love (52, volgorde)
2006 – Rolling stone – The 40 essential albums of 1967 (40, geen volgorde)
2007 – Heaven – Het jaar van de hippie – in 25 albums (25, geen volgorde)

Die vier lijstjes heb ik naast de lijst van Peet Kappen gelegd
Opmerkelijk is dat hij enkele klassieke albums niet noemt. Hij heeft iets minder met soul. Zo ontbreken in zijn lijst:
James Brown. Cold sweat (2x)
Aretha Franklin. I never loved a man the way I love you (3x)

Ook nam hij in zijn lijst van honderd niet op:
Beach boys. Smiley smile (3x)
Otis Redding & Carla Thomas. King & queen (3x)
Sam & Dave. Soul man (2x)
Arlo Guthrie. Alice’s restaurant (2x)
Jimi Hendrix. Axis : bold as love (2x)
Thirteenth floor elevators. Easter everywhere (2x)

Dit is – voor alle duidelijkheid – geen verwijt. Slechts een constatering dat – gelukkig – over smaak valt te twisten. 

Vijftien Nederlandse albums
Peet Kappen heeft bewust ook enkele Nederlandse albums in zijn lijst opgenomen. Het zijn:
# – Best Beat
# – Best Beat
# – To Beat or not to Beat
After Tea – National Disaster
Les Baroques – Barbarians with love
The Buffoons – Lookin’ Ahead
Cuby and The Blizzards – Groeten uit Grollo
The Golden Earrings – Winter Harvest
Boudewijn de Groot – Boudewijn de Groot
Boudewijn de Groot – Picknick
Rob Hoeke R & B Group – Save Our Souls
The Outsiders – Songbook
The Outsiders – The Outsiders
Rodys – Just Fancy
Tee Set – Songbook

Muziekcanon
Op www.muzieklijstjes.nl staat ook een muziekcanon. Die lijst van ruim driehonderd absoluut klassieke albums wordt ‘samengesteld’ (beter: ontstaat) door het domweg optellen van het aantal keren dat een bepaalde plaat in ongeveer tweehonderdvijftig geslecteerde muzieklijstjes wordt genoemd. Het jaar 1967 is met zeventien titels goed aanwezig. Peet Kappen nam ze allemaal in zijn lijst van honderd op. Behalve: Aretha Franklin. I never love a man the way I loved you & Jimi Hendrix. Axis : bold as love 

De 1967-platen uit de muziekcanon
Beatles – Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club band (36x)
Buffalo Springfield – Again (10x)
The Byrds – Younger than Yesterday (15x)
Cream – Disraeli Gears (16x)
The Doors – The Doors (23x)
The Doors – Strange Days (15x)
Bob Dylan – John Wesley Harding (12x)
Aretha Franklin – I never loved a man the way I love you (17x)
Jimi Hendrix Experience – Are You Experienced? (34x)
Jimi Hendrix Experience – Axis : bold as love (19x)
Jefferson Airplane – Surrealistic Pillow (11x)
The Kinks – Something Else by The Kinks (15x)
Love – Forever Changes (26x)
Moby Grape – Moby Grape (11x)
Pink Floyd – Piper at the Gates of Dawn (27x)
Velvet Underground – Velvet Underground and Nico (40x)
The Who – Sell Out (13x)

Volgens deze canon is dé 1967-plaat Velvet Underground & Nico
De tweede is Sgt Pepper’s Lonely Heart Club band van The Beatles. Over díe plaat zal Peet Kappen het op woensdag 3 januari 2018 ook hebben.

ALLE GEËXPOSEERDE ELPEES – samenstelling en teksten Peet Kappen


# – Best Beat
De beste Nederlandse beatgroepen op een goedkope verzamelaar. Voor veel tieners in de sixties waren deze betaalbare verzamelplaten hun eerste LP’s.

# – The Teen Beat Club
Alle grote Nederlandse platenmaatschappijen brachten in de jaren zestig jaarlijks een verzamelaar uit met artiesten uit hun stal.

# – To Beat or not to Beat
Ook weer zo’n leuk verzamelaartje, vol met Nederbeat-juweeltjes. Ditmaal bandjes die kwamen van het Relax-label van Willem Duys. Die moest niks hebben van popmuziek, maar was wel commercieel genoeg om te zien dat er flink mee verdiend kon worden.

After Tea – National Disaster
In 1967 kwam er ruzie in de band Tee Set en enkele leden startten een nieuwe groep en noemde die After Tea. Natuurlijk ging de eerste single over bloemen: Not just a flower in your hair. Ze maakten ook een Lp in 1967, niet heel bijzonder maar ook niet onaardig.

Les Baroques – Barbarians with love
Uit Baarn kwamen Les Baroques, die met de hit Such a Cad in 1965 bekend werden. Ook zij gingen in ’67 natuurlijk helemaal op de flower-power tour. Opvallend was dat het Engels van de zanger, in tegenstelling tot veel andere Nederlandse bands, hier wel goed was. De moeder van frontman Gerard Schoenaker was dan ook een Engelse.

The Beach Boys – Wild Honey
De inspiratie was een beetje op na 1966, het Beach Boys topjaar met de LP Pet Sounds. Daarbij ging Brian Wilson zich ook steeds vreemder en gekker gedragen. Het leverde een aantal minder evenwichtige platen op, waaronder deze Wild Honey.

Beacon Street Union – The Eyes of The Beacon Street Union
Een band die gevormd was door studenten van de universiteit van Boston. Nogal weirde plaat, die de tand des tijds niet goed heeft doorstaan. Prachtige hoes, dat dan weer wel.

Beatles – Magical Mystery Tour
Mislukte er ook wel eens iets bij The Beatles? Jazeker. De liedjes op deze plaat, een verzameling van singles en wat leftovers van Sgt. Peppers, werden gekoppeld aan een televisiefilm over een reis met een hippiebus door Engeland. Het publiek kon niks met deze film.

Beatles – Sgt Pepper’s Lonely Hearts Club band
Verder commentaar overbodig. De alpha en de omega van de popmuziek.

Beau Brummels – Triangle
Ook zo’n Amerikaanse verrassing. Een band die in Europa totaal niet opviel maar in de Verenigde Staten hits had en goeie platen maakten. Hun Sgt. Pepper is deze LP Triangle.  Zit volgens Billboard bij de beste 200 LP’s ooit gemaakt.

Bee Gees – 1st
Debuutplaat van de broertjes Gibb uit Australië. Nog geen gladde disco en afgeknepen stemmetjes, maar sfeervolle, melodieuze popmuziek. World, Words en Massachussets waren de grote hits.

Tim Buckley – Goodbye and Hello
Tim was de vader van Jeff Buckley en maakte hele mooie platen vol elektrische folk (en later jazzmuziek), in een geheel eigen stijl. Als je zijn stem eenmaal gehoord hebt, zal die je niet snel meer loslaten. Net als zoon Jeff werd ook vader Tim niet oud.

Buffalo Springfield – Again
Het bandje van Stephen Stills en Neil Young debuteerde in 1967 met deze plaat. Anderhalf jaar later vormen ze, aangevuld met ex-leden van The Byrds en the Hollies, Crosby, Stills, Nash & Young. De overige leden vormden de band Poco.

The Buffoons – Lookin’ Ahead
Werd er ook in Nederland goede meerstemmige sunshine pop gemaakt? Jazeker wel, en de Buffoons uit Enschede waren de allerbeste. Hun close-harmony zang zorgde voor een behoorlijke hoeveelheid hits.

Eric Burdon and the Animals – Winds of Change
Niet zo’n bijster sterke plaat van deze Brit. Aardig is de hit San Fransiscan Nights, waarbij Burdon probeert ook een graantje mee te pikken in de San Francisco hype van die zomer.

The Byrds – Greatest Hits
Typische 1967 hoes, een wazige, zonnige fotocollage. The Byrds waren het Amerikaanse antwoord op de Beatles. En wat voor een antwoord. Hun invloed is enorm geweest.

The Byrds – Younger than Yesterday
Alles wat The Byrds deden in deze periode was de moeite waard. Zo ook op deze plaat. My Back Pages is het bekendste nummer van deze LP

Captain Beefheart – Safe as Milk
Een van de meest bijzondere debuutplaten uit 1967 kwam van Captain Beefheart, met een piepjonge Ry Cooder op gitaar. The Captain, echte naam Don van Vliet, mengde blues en  psychedelische muziek met surrealistische teksten. Deze plaat betekende zijn grote doorbraak.

Chocolate Watch Band – No Way Out
De debuutplaat van een bijzondere Amerikaanse band, die rock en garagemuziek samen smolt tot een soort melodieuze protopunk. Over het hoofd gezien in 1967, maar als voorlopers steeds meer gewaardeerd vanaf de jaren 80.

Leonard Cohen – Songs of
Dit debuut van de Canadese ladiesman Leonard Cohen verscheen in de laatste week van 1967. Er kwam weinig respons uit zijn vaderland of uit de VS, maar in Europa sloeg de intieme, mompelende zang van Cohen enorm aan. Er stond ook meteen een hit op deze plaat; Suzanne.

Country Joe & The Fish – Electric Music for the Mind and Body
Typische west-coast acid-rock. Country Joe werd vooral bekend door Woodstock, twee jaar later, toen hij furore maakte met een lied, waarin het woord fuck een prominente rol speelde.

Country Joe and the Fish – I Feel Like I’m Fixing to Die
Hippiegezelschap dat vooral furore maakte tijdens het Woodstock-festival. Lange bluesjams met psychedelische, vervormde fuzz-gitaren kenmerken deze plaat.

Cream – Disraeli Gears
Ginger Baker, Jack Bruce en wonderkind Eric Clapton hadden er ondanks hun jeugdige leeftijd al een muzikaal leven opzitten, toen ze Cream formeerden. Ze losten de hooggespannen verwachtingen in, met deze in fraaie psychedelische hoes gestoken plaat.

Cuby and The Blizzards – Groeten uit Grollo
Dat er ook goede muziek buiten de Randstad werd gemaakt bewezen Cuby en de Blizzards die nota bene uit Drenthe kwamen. Harry Muskee woonde in het gehucht Grollo in een oud boerderijtje, waar de band ook repeteerde. Inmiddels is de boerderij verbouwd tot Cuby and the Blizzards-museum.

The Cyrkle – Neon
The Cyrkle (met de hippe Griekse y net als The Byrds) had in 1966 een verrassende hit met Red Rubber Ball, een weggevertje van Paul Simon. In 1967 was het allemaal al weer over met deze band uit Pennsylvania, al maakten ze met Neon nog een leuke plaat.

Dave Dee, Dozy Beaky Mick & Tich – Greatest Hits
Heel populair was deze Britse groep, die een echte singletjes band was. De Lp’s die ze uitbrachten waren vaak niet meer dan een verzameling singles, aangevuld met B-kantje en covers.

The Doors – Strange Days
Al heel snel was er een opvolger van het imponerende debuut van de Doors. Strange Days bevestigde de status van The Doors. Het bijna 11 minuten durende hoogtepunt is When the Music’s over.

The Doors – The Doors
In 1967 kwam deze plaat van een onbekende band uit Los Angeles uit. Jim Morrison was de man met charisma, de anderen hoefden hem slechts te volgen. Opvallend was het ontbreken van een bassist. Op deze eerste plaat ook Light my Fire, met het beroemde orgelintro.

Julie Driscoll and Brian Auger – Open
Toetsenist Brian Auger en zangeres Julie Driscoll debuteerden met deze LP, die geen hits opleverde. Een jaar later was het wel raak met het door Bob Dylan geschreven This Wheel’s on Fire waarmee ze ook in ons land succesvol waren

Bob Dylan – John Wesley Harding
Op de valreep verscheen er in 1967 toch nog een plaat van Bob Dylan, genoemd naar een Texaanse outlaw uit de 19e eeuw. Dylan was het grootste deel van het jaar onzichtbaar geweest, vanwege een mysterieus motorongeluk. Deze plaat was zijn eerste levensteken na anderhalf jaar.

The Electric Prunes – I Had too Much to Dream Last Night
Een groep die in de VS in 1967 veel aandacht kreeg was deze Electric Prunes. In ons land bleven ze helaas volstrekt obscuur. Veel mensen rekenen I had too much too Dream Last Night bij de beste singles uit de jaren zestig.

Everly Brothers – Sing
The Everly Brothers waren absoluut niet meer hip in 1967. Helemaal uit en vergeten. Ze waren de muzikale weg eerlijk gezegd ook volledig kwijt. Alles probeerden ze uit om weer aansluiting te krijgen, maar hun zwalkende keuzes leidden niet tot hits, wel tot mooie platen. Dit is er een van.

Every Mother’s Son – Every Mother’s Son Back
Sunshine pop van de oostkust van de VS. Every Mothers Son kwamen uit New York en hadden een paar hits in hun thuisland.

Five Americans – Western Union
Onbekende band uit de VS. Een klein hitje op het palmares, het titelnummer van deze plaat.

Four Tops – Reach Out
De LP lijsten werden in 1967 gedomineerd door blanke muziek. Motown scoorde vooral met singles. Uitzondering was deze plaat van de Four Tops.

The Golden Earrings – Winter Harvest
Nederlandse groepen stelden in 1967 in het buitenland niet veel voor. Zelden werd een Nederlandse LP in het buitenland uitgebracht. Uitzondering is deze plaat van de Golden Earrings, toen nog met een “s”, die ook in de VS werd gereleased.

The Grateful Dead – The Grateful Dead
The Grateful Dead was de ultieme hippieband. Veel drugs, een uitgesproken progressieve politieke stellingname, een onaangepaste levensstijl en de vastberaden keus om geen enkele commerciële concessie te doen zorgde voor een enorme schare trouwe fans; The Dead Heads.

Boudewijn de Groot – Boudewijn de Groot
Boudewijn de Groot als protestzanger, als de Nederlandse variant van Bob Dylan of Donovan. Enigszins bekakt en nogal wijsneuzerig nog, dat wel, maar de prachtige liedjes die hij samen schreef met Lennart Nijgh behoren tot de canon van de
Nederlandstalige popmuziek.

Boudewijn de Groot – Picknick
Beste Nederlandse plaat uit de jaren zestig en misschien wel uit de hele Nederlandse popmuziek. Het ene liedje is nog mooier dan het andere, de teksten van Lennart Nijgh zijn mysterieus en schitterend. De hoes is van Simon Posthuma (vader Douwe Bob) die ook ontwierp voor The Beatles.

Jimi Hendrix Experience – Are You Experienced?
Weer een historisch debuut, de eersteling van de gitarist die de muziekwereld op zijn kop zou zetten en wordt beschouwd als de meest invloedrijke gitarist

Hep Stars – Jul med Hep Stars
Benny Anderson (ABBA) was in de jaren zestig al een grote ster met de Hep Stars in zijn thuisland Zweden. Ook in Nederland hadden ze succes met Sunny Girl. Deze kerstplaat verscheen eind 1967 alleen in Zweden, in een prachtige hoes.

Hermans Hermits – Blaze
Zoals iedere band probeerde ook Herman’s Hermits – een tienerbandje met hits als No Milk Today – in 1967 met een Sgt Pepper-achtig werkstuk te komen. Hun poging Blaze werd niet erg serieus genomen maar kent aardige momenten.

Rob Hoeke R & B Group – Save Our Souls
Rythm and Blues was populair in 1967 en de Nederlandse boogiepianist Rob Hoeke timmerde met zijn band flink aan de weg. Margio was een hit in 1966, en een jaar later kwam hij met zijn Magnus Opus: Save Our Souls. Een van de beste nederbeat platen uit de sixties.

The Hollies – Butterfly
Ook de Hollies uit Manchester moesten eraan geloven. Ook zij kwamen met hun Sgt. Pepper; de plaat Butterfly in november 1967.

The Hollies – Evolution
1967 was een prima jaar voor de Hollies uit Manchester. Met Graham Nash nog in de gelederen kwamen ze in juni met de plaat Evolution.

The Innocence – The Innocence
Sunshine pop, relaxed, mellow en vooral heel groovy. Deze plaat kwam uit op het Kama Sutra-label, een megahip label uit New York.

Jefferson Airplane – After Bathing at Baxters
Uit San Francisco kwamen de echte hippiebands en samen met de Grateful Dead was dit de ultieme. Zangeres Grace Slick was de opvallende frontvrouw. Spacy muziek, veel lange jams en vervreemdende teksten.

Jefferson Airplane – Surrealistic Pillow
Grace Slick was de eerste echte vrouwelijke rockster van de Love Generation. Zij was de frontvrouw van Jefferson Airplane. Het ultieme hippie anthem (Don’t you want) Somebody to Love werd het volkslied van alle bloemenkinderen die in 1967 van elkaar hielden.

Kaleidoscope – Side Trips
Er was een Engelse band met dezelfde naam, maar deze LP is van de Amerikaanse groep. In juni verscheen deze Side Trips. Prima recensies, maar slechte verkoopcijfers maken deze plaat een gezocht verzamelaarsobject.

Kaleidoscope – Tangerine Dream
Onbekende band, obscure plaat. Maar net als goede wijn lijkt deze plaat steeds beter te worden naarmate meer tijd verstrijkt. Psychedelische, moeilijk in een hokje te plaatsen muziek, die melodieus en toegankelijk is.

The Kinks – Something Else by The Kinks
Na The Beatles de beste Britse band ever. Fantastische plaat. Klopt van A tot Z.  Geen zwak moment te bekennen.

The Left Banke – Walk Away Renee
Een nieuw subgenre in de popmuziek ontstond met deze plaat; de baroque-pop. Klassieke elementen, instrumenten en orkestratie werden vermengd met melodieuze popmuziek. Het leverde deze ijzersterke LP op.

The Litter – Distortions
The Litter uit Minneapolis maakte in de sixties twee platen, die nauwelijks werden verkocht, maar die jaren later een cultstatus verwierven. Hun harde, agressieve garagerock, met scheurende gitaren, inspireerde in het decennium wat volgde bands als de Ramones.

Love – Da Capo
Als er een band als een verborgen schat mag worden beschouwd is het Love uit San Francisco. Met Forever Changes maakten ze misschien wel de mooiste plaat aller tijden.  Toen volledig genegeerd, nu, vijftig jaar later, algemeen erkend als ultiem meesterwerk. Deze plaat ging eraan vooraf.

Love – Forever Changes
De derde LP van Love verscheen in het najaar van 1967. Gek genoeg bleef de plaat onopgemerkt. Pas vanaf de late jaren zeventig kwam de waardering die dit absolute meesterwerk verdient. Als ik een plaat mee zou mogen nemen naar een onbewoond eiland was het deze.

The Love Generation – The Love Generation
Nogal zoetige, mellow summer-of-love, niks aan de hand muziek. In de stijl van de Mama’s and the Papa’s, maar de liedjes missen overtuigingskracht.

The Lovin Spoonful – Best of
Het leven is verrukkeluk schreef Remco Campert in de jaren zestig. Dat enorme joie-de-vivre spat ook van de muziek van deze Amerikaanse groep af. Vrolijke, opgewekte, zomerse muziek, met liedjes die je hoofd niet snel verlaten. Hun hits tot dan toe, verschenen in 1967 op deze verzamelplaat.

Lovin Spoonful – Everything Playing
Het optimisme van de jaren zestig wordt perfect weergegeven in de muziek van de Lovin’ Spoonful. John Sebastian was de leider en schreef zomerse liedjes als Summer in the City en Daydream, die nog steeds iedereen kan meefluiten.

Lovin Spoonful – You’re a Big Boy Now
Filmmuziek bij de gelijknamige film van Francis Ford Coppola die werd gepresenteerd bij het filmfestival in Cannes. John Sebastian van de Lovin’ Spoonful schreef enkele liedjes voor de soundtrack, waarvan Darling be home soon een hit werd.

Mama’s and Papa’s – Deliver
De zonnigste popmuziek kwam van de Amerikaanse westkust. Het accent lag op melodie en meerstemmige zang. De meest populaire vertolkers van het genre sunshine pop waren de Mama’s and the Papa’s, die het jaar daarvoor met California Dreaming onsterfelijk waren geworden.

John Mayall – A Hard Road
John Mayall wordt gezien als de aartsvader van de Britse blues, een mentor van iedereen die iets voorstelde in die wereld; de Stones, Clapton, de oude Fleetwood Mac. Mayall bleef trouw aan de blues, altijd en overal. Ook op A Hard Road.

Moby Grape – Moby Grape
Een band die het helemaal zou gaan maken was Moby Grape. Toch ging het gruwelijk mis, onder meer door flaters van platenmaatschappij CBS, die van deze LP vijf debuutsingles tegelijkertijd uitbracht, als een promotiestunt die volledig mislukte.

The Monkees – Headquarters
Leuke groep The Monkees. Toen vooral onderwerp van belangstelling van gillende meisjes van een jaar of twaalf. Nu is de waardering voor hun muzikale nalatenschap heel groot. In 2016 brachten ze nog een nieuwe plaat uit: Good Times.

The Monkees – More of the Monkees
Volledig onterecht weggezet als een stelletje sukkels die er niks van konden. The Prefab Four werden ze genoemd. Naarmate de jaren vorderden kwam er steeds meer waardering voor de Monkees, en bleken het prima muzikanten en getalenteerde liedjesschrijvers.

The Monkees – Pisces, Aquarius, Capricorn & Jones Ltd.
Drie platen in een jaar. 1967 was het ultieme succesjaar van deze Amerikaanse boyband die ook in ons land, vooral ook vanwege de televisieserie, mateloos populair werd. Deze plaat wordt algemeen beschouwd als hun allerbeste.

Moody Blues – Days of Future Passed
The Moody Blues combineren op deze baanbrekende LP voor het eerst klassieke muziek met popmuziek. Deze concept LP – het thema was het verloop van een enkele dag – eindigt met de nacht: Nights in White Satin.

Van Morrison – Blowing your Mind
Er waren weinig mensen zo lastig als Van Morrison, die na een succesvolle carrière in de band Them, besloot om solo verder te gaan, toen die band er in de winter van 1967 mee stopte. De roodharige, immer chagrijnige Ier vloog naar New York om een soloplaat op te nemen; Blowing Your Mind.

Mother’s Love – Take One
Mother’s Love; een onbekende band uit Tiel, die psychedelische muziek maakte in de stijl van Pink Floyd. De rol van Syd Barrett was bij Mother’s Love weggelegd voor Floris Kolvenbach, een zeer getalenteerd musicus, die nooit echt doorbrak naar het grote publiek.

Music Explosion – Little bit o’ Soul
One hit wonders uit Ohio in de VS. Ze hadden een enorme hit met het gelijknamige nummer in Amerika. Onder het mom dat het ijzer moet worden gesmeed als het heet is, verscheen kort daarna deze haastig opgenomen plaat.

Nico – Chelsea Girl
Nico was een Duits fotomodel, dat nauwelijks kon zingen maar er prachtig uitzag. Ze kwam terecht in de entourage van Andy Warhol en zingt een aantal liedjes op de beroemde Velvet Underground LP met de banaanhoes.

Nirvana – Story of Simon Simopath
Psychedelische popmuziek sloeg vooral in Engeland aan. De wat hardere sound kwam van Pink Floyd, maar er zat ook een meer lieflijke kant aan die stijl. Die wordt onder andere vertegenwoordigd door deze groep, die met deze plaat overigens geen enkel succes kende.

The Outsiders – Songbook
Uit Amsterdam kwam de band met langste haar van Nederland. Muzikaal stelde het niet veel voor, maar wat een energie had de muziek van dit ruige bandje! Wally Tax was de charismatische frontman en Ronald Splinter werd met zijn simpele maar energieke gitaarspel een voorbeeld voor punkbandjes overal ter wereld.

The Outsiders – The Outsiders
Dat je met een instrument niet heel veel hoefde te kunnen om toch lekkere muziek te kunnen maken bewezen de Amsterdamse Outsiders met hun debuutplaat. Wally Tax was de charismatische frontman en de eerste Nederlandse hippie.

Paper Garden – Paper Garden
Obscure band uit New York die slechts één plaat maakte, waarop ze verschillende stijlen door elkaar heen gebruiken. Hevig onder de invloed van – natuurlijk – Sgt Pepper, miste de plaat commercieel succes. Gevolg is wel dat verzamelaars angstvallig  op zoek gingen naar dit vergeten pareltje.  

Pearls Before Swine – One Nation Underground
Vreemde muziek, obscuur en ontoegankelijk. Zachtaardige psychedelische folk.

Pink Floyd – Piper at the Gates of Dawn
Het hoogtepunt van de Engelse psychedelica is de debuutplaat van Pink Floyd, met Syd Barrett nog als absolute leider. Al groot in Engeland, maar volslagen onbekend op het vasteland speelde deze band in juni 1968 in De Pas in Heesch! Entree 3,50 gulden.

Alan Price – A Price on His Head
Alan Price was begonnen als toetsenist bij The Animals en werd wereldberoemd met The House of the Rising Sun. Al vrij snel begon hij een solocarrière.

Procol Harum – Procol Harum
De zomerhit van 1967 was A Whiter Shade of Pale van Procol Harum, met het beroemde hammondorgel en de volstrekt onbegrijpelijke tekst. De stem van Gary Brooker tilde het nummer naar een nog hoger niveau. Ook de LP die volgde was schitterend.

Rodys – Just Fancy
Er kwam ook popmuziek uit de provincie, in de sixties. De Rodys kwamen uit Oude Pekela. Ze maakten twee LP’s, die allebei zeer de moeite waard zijn. Dit is de eerste, met de hits Just Fancy en Take her home.

The Rolling Stones – Between the buttons
1967 was niet het jaar van de Stones. Between the Buttons uit januari 1967 was een prima plaat, maar er stonden geen hits op. Met Let’s spend the night together was er begin ‘67 wel singlesucces.

Rolling Stones – Flowers
Een verzamelaar die alleen in de VS werd uitgebracht, met typische 1967-hoes.

Rolling Stones – Their Satanic Majesties Request
Deze Sgt. Pepper-na-aap plaat kreeg in 1967 veel kritiek. Na vijftig jaar is er overigens, en ook wel terecht, veel meer waardering voor deze LP gekomen.

The Small Faces – From the beginning
Vier puisterige tieners uit Londen braken in 1966 door dankzij een brutale presentatie en dansbare muziek, die het midden hield tussen rock- en soulmuziek. In Engeland werden zij de godfathers van de Mod-beweging, een subcultuur waarin mode en muziek een hoofdrol speelden.

Spanky and our gang – idem
In 1967 waren ze er ineens; bands met meerstemmige zang, zoetgevooisde arrangementen en teksten over bloemen, ballonnen en andere onschuldig vermaak. Spanky and our Gang was zo’n groep die zo illustratief was voor de Summer of Love. 

Strawberry Alarm Clock – Incense and Peppermints
De mooiste psychedelische hoes? Mijn favoriet in ieder geval. Ook de muziek is heel goed te pruimen. Hadden een grote hit in de VS met het titelnummer.

Sunshine Company – Happy Is
Zonnige, niks aan de hand muziek, van de Amerikaanse westkust. Meerstemmige samenzang, melodie en teksten over “happiness, sunshine, love, flowers”. In de stijl van de Mama’s and the Papa’s. Typische sunshine pop.

The Supremes – Sing Motown
Een van de meest succesvolle artiesten uit de Motown-stal waren The Supremes, met Diana Ross als frontlady. In de tweede helft zijn al hun singles succesvol en groeien vele daarvan uit tot klassiekers. Een LP-groep waren de Supremes niet, bij Motown lag het accent daar ook niet op.

Tages – Contrast
In Zweden waren de Tages samen met de Hep Stars de bekendste band. Zij nemen in de Abbey Road studios in Londen hun beste plaat Contrast op. Het leverde geen internationale doorbraak op, maar wel een prachtige plaat, gevarieerd en melodieus en veel lovende kritieken. 

Tages – Tages
Waren de Nederlandse bands over het algemeen meer geënt op het wat ruigere geluid van The Stones en The Kinks; in Zweden met name lag de focus meer op het melodieuzere geluid van The Beatles. Deze LP, staat vol met mooie liedjes in die stijl. 

Wally Tax – Love In
Wally Tax had niks met flower power had. Maar het was wel hip in die beroemde zomer en je moet het ijzer smeden als het heet is. Gelukkig had hij talent genoeg om er toch een mooie plaat van te maken, met twee hits erop.

Tee Set – Songbook
Uit Delft kwam Tee Set, met zanger Peter Tettero als belangrijkste gezicht. Aanvankelijk een soulband, maar later waaide de groep met ieder commercieel windje mee. Het leverde wel veel hits op, waaronder een grote in Amerika, maar ook veel kritiek van de serieuze muziekpers.

Ten Years After – Ten Years After
Bluesrock en hardrock zouden eigenlijk pas goed doorbreken in de jaren die nog zouden komen. Ten Years After, met de razendsnelle Alvin Lee op sologitaar, debuteerde in 1967 met deze plaat.

Traffic – Mr Fantasy
Nadat Stevie Winwood gestopt was met de Spencer Davis Groep was hij nog maar net 19 en had hij al een muzikaal leven achter de rug. Hij kwam met een nieuwe groep Traffic, en verraste met deze gevarieerde plaat.

Turtles – Happy Together
Perfecte harmonieuze sunshine-pop van de Westkust. Happy Together was de grootste hit van deze groep, van wie deze plaat onbetwist de beste is

Velvet Underground – Velvet Underground and Nico
Misschien wel de meest iconische hoes uit de muziekgeschiedenis. Ontworpen door kunstenaar Andy Warhol. Het album werd destijds grotendeels genegeerd, maar wordt nu algemeen beschouwd als een van de meeste invloedrijke platen ooit.

West Coast Pop Art Experimental Band – Part One
Een van de meest bijzondere platen van het jaar was deze LP van een psychedelisch hippiecollectief uit Los Angeles. Vreemde muziek, soms keihard, dan weer mierzoet, bizarre teksten met een uitgesproken politieke context. Avant-garde ten top.

The Who – Sell Out
Aan het einde van het jaar kwam The Who met Sell Out. Tussen de liedjes waren commercials en jingles geplakt, in de stijl van  piratenstations als Radio Caroline.

Yardbirds – Little Games
Met Eric Clapton en later Jeff Beck hadden de Yardbirds niet de minste sologitaristen in huis gehad. Het leverde de band hits op als Heartfull of Soul en For Your Love. Nu was er een nieuw wonderkind opgestaan, Jimmy Page, later wereldberoemd met Led Zeppelin.

The Young Rascals – Groovin’
Amerikaanse band, maakten “blue-eyed soul”. In ons land vooral bekend van hun hit Groovin’, in de VS scoorden ze aan de lopende band. Deze zonnige, ultiem relaxte plaat is het hoogtepunt in hun discografie.

Tot slot
Eén cd-tip: Jon Savage, een beroemde Engelse popjournalist, heeft voor het illustere Ace-label een dubbelcd samengesteld met songs die uitgebracht werden in 1967. Bekende én veel onbekende pareltjes. Er was een tijd dat dit soort cd’s opgenomen werden in de collectie van de Osse bibliotheek. Helaas is dat voorbij. Jon Savage’s 1967 : the year pop divided.

Meer lezen over canon-achtige platen?
Here we are now, entertain us is een artikel (uit juli 2015) waarin u verwezen wordt naar (‘dé’) vijf tot tien platen die van 1955 tot 2015 zijn verschenen (én vaak door muziekkenners worden genoemd).

Citaat 504 (vrijdag 17 november 2017)
Homepage Citaten 2017

Door Hans van Duijnhoven

Bibliothecaris sinds september 1979. Werkzaam in de regio Noord Oost Brabant.

Geef een reactie

Ontdek meer van Lezer van Stavast

Abonneer je nu om meer te lezen en toegang te krijgen tot het volledige archief.

Lees verder