Er moet een einde komen aan de intensieve menshouderij

Verlos ons van de intensieve menshouderij – Jaap Peters

Veel werknemers hebben het vertrouwen in hun bazen verloren. De kloof tussen de werkvloer en de managerskaste wordt steeds groter. Op de werkvloer heeft men oog voor het product en de klant; aan de top is men bezig met reorganiseren, outsourcen, protocollen, prestatiecontracten, financiële prikkels. Kern van het betoog van bedrijfskundige Jaap Peters is dat steeds meer bedrijven geleid worden als een modern varkensbedrijf.

In zijn boek Intensieve Menshouderij : hoe kwaliteit oplost in rationaliteit betrekt hij de stelling dat veel bedrijven en organisaties door hun Amerikaanse wijze van organiseren de intensieve veehouderij achterna gaan. T veel bezig zijn met het proces en de output, te weinig oog voor de kwaliteit van het product en het welbevinden van de werknemers

Jaap Peters (1956) studeerde af op de Interdisciplinaire Interfaculteit Bedrijfskunde in Delft. Hij werkte tien jaar voor Ernst & Young en is sinds 1995 partner bij Overmars Organisatie Adviseurs. Zijn eerste boek Niets nieuws onder de zon en andere toevalligheden (6e druk) is een bestseller.

Citaten

Een vakman wil de beste zijn, een leek vooral de grootste

Terwijl managers en juristen zich vermenigvuldigen als konijnen en we ons kapot reorganiseren, is de welvaart scheef verdeeld en viert het consumentisme hoogtij

Leven wij niet steeds meer om de economie in stand te houden en laten wij ons niet steeds meer omvormen tot wegwerpmedewerkers ten dienste van de aandeelhouders

Levende wezens zijn eenvoudigweg geen machines waarbij je onbeperkt aan de knoppen kunt draaien

Uit gegevens van het CBS blijkt dat de afgelopen negen jaar het aantal managers met slechts 75 procent (!) is toegenomen (dit terwijl de beroepsbevolking met slechts 20 procent is gestegen)

Inhoudelijk robuuste woorden worden vervangen door braaftaal. Zo hoef je niet meer te spreken over kistkalveren, maar over ‘individueel gehuisveste dieren’.

Veel managers hebben een onvermogen ontwikkeld om oog te hebben voor het uniek zijn van anderen.

De wereld wordt door globalisering, internet, enzovoort, steeds complexer (alles is steeds meer met elkaar verbonden). We denken echter dat de wereld steeds gecompliceerder (ingewikkelder) wordt, met als gevolg dat we het verkeerde gereedschap gebruiken om de toegenomen complexiteit te lijf te gaan

Een manager managet producten, een leider manager bezieling. Op weg naar de vitale organisatie [‘People, Planet, Profit’]

Zoals een ijsklontje aan de buitenkant begint te smelten en niet in het midden, verandert de organische organisatie ook aan de rand. De manedgers (= medewerkers aan de rand, die in contact staat met de klant] kunnen hun vragen kwijt aan het centrum van de cirkel die zich bedient van de term ‘dienend leiderschap’. Artikelen Liefdewerk – column van Johan Schaberg in NRC handelsblad van 7 juli 2005 De manager heeft het gedaan – Column van Johan Schaberg in NRC handelsblad van 23 juni 2005 Het procesdenken van managers berooft de wereld van zijn bezieling – essay van Ad Verbrugge in NRC handelblad van 18 juni 2005


Website Intensieve menshouderij

Literatuur

Jaap Peters & Judith Pouw. Verlos ons van de intensieve menshouderij : hoe kwaliteit oplost in rationaliteit (Scriptum, 2004)
Om deze ‘intensieve’ manier van leven en werken te beschrijven is een voor de hand liggende metafoor gekozen. Een metafoor die de relatie legt tussen de inrichting van de intensieve landbouw en ‘intensieve’ organisaties. De parallellen zijn frappant.

Jaap Peters en Rob Wetzels. Niets nieuws onder de zon, en andere toevalligheden : strategie uit chaos (Business contact, 1977/2004)
‘Strategie is niet meer of minder dan achteraf het genie erin naaien’. Het vernuft van de strategie zit in het ‘toeval’, een spontaan antwoord op een domme vraag van een slimme klant, en krijgt juist achteraf de juiste betekenis door herkadering van de feiten. Strategiesessies zijn vaka niet meer dan goed bedoelde jaarlijkse rituelen om de neuzen dezelfde kant op te krijgen, om vervolgens als een kudde het ravijn in te lopen, en de illusie te suggereren dat ‘we are in control’. Niets is minder waar.

Gabriël van den Brink, Thijs Jansen & Dorien Pessers (redactie). Beroepszeer : waarom Nederland niet goed werkt (Boom, 2005)
In Nederland zit veel beroepszeer in de miskenning van de beroepseer. Vroeger was het parool op de werkvloer ‘wie er verstand van heeft mag het zeggen’. Tegenwoordig maken daar juist degenen die er géén verstand van hebben de dienst uit. Stop de wildgroei van duurbetaalde bestuurders, managers & consultants. Respecteer de beroepseer.

Bespiegeling

Om als mensen goed samen te kunnen leven, moet een gemeenschap (land, werelddeel, wereld) in evenwicht zijn. De denker Thomas Hobbes schreef hierover reeds in 1651 in zijn hoofdwerk “Leviathan” en ruim drie eeuwen later (1971) definieert de Amerikaanse filosoof John Rawls dit evenwicht als “overlapping consensus”: overeenstemming tussen (wereld)burgers over wat een stabiele en rechtvaardige orde inhoudt.

Telkens opnieuw zoeken mensen in een steeds veranderende wereld naar een juiste balans tussen ik, wij en zij. Door de val van de muur, digitalisering en globalisering is er een nieuwe (wereld)situatie ontstaan. Veel mensen ervaren momenteel een gevoel van onbalans: te veel assertiviteit (“kort lontje”), te weinig solidariteit, te veel dreiging (terrorisme), te weinig….

Het thema van de Blikopener Speciaal lezingen van 2005-2006 sluit hierop aan: Verlos ons… / Geef ons…

(vrijdag 10 februari 2006)

Homepage Verlos ons … / Geef ons …