Iedereen die een beetje’ de regionale pers en gebeurtenissen (in Noord Brabant) volgt zal de naam Rob Mutsaerts de laatste jaren wel eens zijn tegengekomen. En – dat is bij zo’n uitgesproken man niet moeilijk – over zo iemand een oordeel hebben (gevormd).
Gelukkig zit het leven vol verrassingen en komt er af en toe ‘iets’ voorbij waardoor die op impressies gebaseerde ‘mening’ moet worden bijgesteld. Niet, dat je het met alles eens bent – noch zult worden – waar deze priester voor staat. Integendeel, maar je begrijpt door die nieuwe informatie wel beter waarom hij doet wat hij doet. En ontdekt ook dat het eigenlijk een leuke, interessante kerel is. Die op zijn manier, als volwassene probeert te doen wat hij – vanuit zijn kijk op de werkelijkheid – nodig acht. In een klein zinnetje geeft hij aan dat hij vindt dat volwassen mensen – ook zij die nog binnen het katholieke bouwwerk ‘ronddwalen’, maar het niet altijd eens zijn met ‘de lijn’ – zich ietsje verantwoordelijker zouden kunnen of moeten gedragen. Niet gemakkelijk aan de zijkant blijven aangeven hoe ‘het’ moet. Doe iets!
God vinden is iets voor de mystici onder ons
Onder deze titel verscheen in Trouw op zaterdag 6 december 2014 een interview met deze 56 jaar oude hulpbisschop in ‘s Hertogenbosch. De aanleiding voor het artikel was een nieuw boek van hem: ‘Gewoon over geloof’. Hieronder enkele citaten uit dit interview en vervolgens een toelichting waarom dit interview te maken heeft met een zich nieuw ontwikkelend frame: ‘volwassen verleiden zich volwassener te gaan gedragen’.
Een muziekfanaat: Bob Dylan
Als Rob Mutsaerts kon kiezen had hij zijn priesterkledij allang verruild voor een outfit à la Bob Dylan. De zanger is alomtegenwoordig in de woonkamer van de hulpbisschop van Den Bosch. Vanuit elke hoek staart hij je aan, met zijn warrige krullen en zijn hoed net iets over zijn voorhoofd gezakt. Hij hangt niet ver van de Heilige Maagd. En van de gekruisigde Jezus. Hij ragt op zijn gitaar tegenover een ingelijste paus Franciscus.
Vraag: Het valt mij op dat u Dylan bijna vaker citeert in uw boek dan Jezus?
‘Dat zit er wel in, ja. Dylan is de grote man.’
Vraag: Waarom?
‘Dat is moeilijk te benoemen. Ik ben wel dertig keer naar een concert geweest. Soms versta ik bijna niet meer wat hij zingt en is de muziek rommelig. Toch blijf ik het fantastisch vinden.’
Vraag: Hoe komt het dat u bij Dylan en voetbal zo veel voelt en bij God zo weinig?
‘Het zijn de bijzaken die het leven aangenaam maken. We kunnen dingen mooi vinden, dat gunt de Schepper ons van harte. Ik geniet van muziek en voetbal, maar hoef daar geen religieuze duiding aan te geven. Het zou vermoeiend zijn als al het aardse meteen religieus was.’
Nog een passie: voetbal
Niet alleen Bob Dylan is goed vertegenwoordigd in de woonkamer van de hulpbisschop. Ook voetbalaccesoires zijn in elke hoek te vinden. Een spandoek van PSV hangt naast Mutsaerts’ boekenkast vol theologische boeken. De sport figueert ook in het kinderboek dat Mutsaerts in 2012 schreef: ‘Jezus kan niet voetballen’. De hulpbisschop drinkt zijn thee steevast uit kopjes van ‘RKSV Heeze’, zijn cluppie. Iedere zaterdag is hij daar op het voetbalveld te vinden. Hij vervult de rol van grensrechter, drinkt een biertje en geniet van ‘hoe ongecompliceerd de dingen zijn’.
Geen vinger uitsteken
Vraag: U schrijft ook in uw boek dat Jezus lauwe gelovigen maar niks vindt.
‘Jezus zegt dat we ons moeten inspannen tot het uiterste. Een beetje goedbedoeld aanmodderen is niet genoeg.
Dat leunstoelgeloof is makkelijk: met een wijntje op de bank zeggen hoe het allemaal in elkaar steekt. Om vervolgens geen vinger uit te steken.
Jezus vraagt geen applaus, geen bemoediging, maar navolgers. Dat moeten wij zijn.’
Reaguurders
Rob Mutsaerts, de hulpbisschop uit Den Bosch en deken Cor Mennen uit Oss zijn binnen de katholieke kerk omstreden figuren. Die veel gelovigen tegen de schenen schoppen met hun rechlijnige opstelling. Worden weggezet als conservatief. Zij zien zichzelf als recht in de leer. Staan op het standpunt dat je niet ‘een beetje’ gelovig kunt zijn. En als je lid bent van ‘de club’ dan zijn er nu eenmaal regels. Los van deze discussie tussen deze niet-horenden schaart Rob Mutsaerts zich met zijn uitspraak over ‘geen vinger uitsteken’ wel in een groeiend koor verstandige mensen die zich ergeren aan medeburgers die over ‘van alles’ een mening hebben, maar zich amper inzetten om ‘het’ anders te doen. Sterker: vaak zijn de uitingen van deze mensen op allerlei platforms verstoken van argumenten of ‘bewijzen’. Is er geen touw aan vast te knopen. Maar wordt slechts volstaan met afgeven op dit of dat, deze of gene. Vaak in erg krachtige bewoordingen. Afreageren. Reaguurders.
In het citaat legt Rob Mutsaerts de vinger op de zere pols. Zijn uitspraak gaat ogenschijnlijk over gelovigen binnen de katholieke kerk, maar kan zo doorgetrokken worden naar iedereen die ‘overal’ een mening over heeft. Maar amper zelf in actie komt. Zich als volwassene niet ‘ietsje’ meer volwassen gedraagt. Zijn (of haar) toon kalmeert. En met opbouwende, constructieve meningen komt. En de woorden die de de vader van Theo van Gogh al weer tien jaar geleden bezigde (‘Theo, je mag het zeggen, maar het hoeft niet’) ter harte neemt.
Verwante artikelen
Ik geloof niet dat mensen de capaciteit hebben om engelen te zijn. Maar ik ben ervan overtuigd dat ze minder egoïstisch kunnen zijn. (The Good Country Party)
We groeien en ontwikkelen niet in goede tijden, we groeien en ontwikkelen in moeilijke tijden. (Het boek der waarden)
De sluier van onwetendheid (John Rawls)
Wij kunnen u niet beloven dat het alle dagen feest zal zijn (Lieven Tavernier)
Twenty years ago, writers wrote and readers read. The web lets readers respond, and increasingly they do (Graham’s Hierarchy of Disagreement)
We moeten het met elkaar uithouden. Dat vind ik troostrijk. (René Gude)
Wat me bij veel leeftijdgenoten opvalt is hun gebrek aan engagement (Jort Kelder) (Nelleke Noordervliet & Louise Korthals)
Foto van het jaar? (een hek in de Spaanse enclave Melilla)
Downton abbey (waarom spreekt deze serie zoveel mensen aan)
Wim de Ridder (creëer een cultuur van verandering en aanpassing)
René Gude (We moeten het met elkaar uithouden. Dat vind ik troostrijk)
Citaat 197 (woensdag 10 december 2014)
Homepage Citaten 2014
