Zomertasje – Niets meer zelf bedacht: het schijnt bepaalde mensen heel erg te lukken

Tony van der Meulen heeft na zijn afscheid als hoofdredacteur van het Brabants Dagblad zijn column in die krant behouden. Gelukkig.

Aan de vooravond van de ‘grote uittocht’ gaat hij in de column Zomertasje in op een bibliotheek-fenomeen, dat we in onze Noord Oost Brabantse Bibliotheken ook kennen. En waar belangstelling voor is. Hij noemt het de ‘zomertas’; wij de ‘vakantietas’. 

Kern daarvan is dat medewerkers van een bibliotheek een x aantal boeken in een tas stoppen. Die tassen kunnen geleend worden, alleen weet de lener niet welke boeken er in zijn gestopt. Van der Meulen laat duidelijk merken het niets te vinden. Hij vindt het maar moderne fratsen; van de bibliotheek.

Niets meer zelf bedacht: het schijnt bepaalde mensen heel erg te lukken.

Hoe het ook kan: stel uw eigen zomertas samen
Die column bracht mijn eigen ‘vakantietas’ naar boven. Welke boeken liggen op de stapel; klaar om in die spreekwoordelijke vakantietas te stoppen. Geen bij elkaar gegraaide hoop. Ik bepaal evenals Tony van der Meulen zelf wat ik wil gaan lezen. Hieronder som ik ze kort op. De meeste titels zijn opgenomen in onze collectie. Een waarschuwing: het zijn vooral non-fictie boeken. En sommige daarvan hebben een relatie met het Leesavontuur Homo Deus, dat na de zomer in Oss en Veghel/Uden zal gaan plaatsvinden. U kunt zich trouwens nog aanmelden.

De volgende boeken liggen klaar.

Andrea Wulf. De uitvinder van de natuur : het avontuurlijke leven van Alexander von Humboldt (Atlas Contact 2016, 573 pagina’s)
Lijkt volgens mij op het prachtige, en inmiddels klassiek geworden boek Een kleine geschiedenis van bijna alles van Bill Bryson (uit 2004, meerdere edities). Doet mij ook denken aan Darwin : de biografie van Adrian Desmond en James Moore (Nieuw Amsterdam 2008, 960 pagina’s). Een prachtig verhaal over hoe één man zo’n impact kan hebben op onze wereld en de manier waarop we er naar kijken. Alexander von Humboldt was ook zo’n man; uit de negentiende eeuw.

Tijdens de eerste aflevering van The mind of the universe (die volgende week zondag met de 10e uitzending wordt afgesloten) zag ik dat het boek van Andrea Wulf op het bureau van Robbert Dijkgraaf lag.

Yuval Noah Harari. Sapiens : een kleine geschiedenis van de mensheid  (Thomas Rap 2011/2012, 556 pagina’s) én Homo Deus : een kleine geschiedenis van de toekomst (Thomas Rap 2016/2017, 447 pagina’s)
Beide boeken moet ik herlezen als voorbereiding op de gesprekken die dit najaar in onze regio over de impact van hetgeen in Homo Deus wordt aangesneden, zullen worden gevoerd.

Het woordje kleine is een knipoog naar het boek van Bill Bryson. Ook de geoloog Peter Westbroek verwijst ernaar in zijn De ontdekking van de aarde : het grote verhaal van een kleine planeet uit 2012. Ook het boek van Peter Westbroek verdient nog steeds een veel grotere leeskring.

Ryan Avent. Werk in de 21e eeuw : arbeid, macht en welvaart in het digitale tijdperk  (Nieuw Amsterdam 2016/2017, 336 pagina’s)
Een van de vele boeken over de noodzaak om onze economie op een andere leest te gaan schoeien. In de NRC stond vorige week een interview met hem. Deze zin vat het goed samen: Er zijn straks meer mensen dan banen. Ik vermoed dat het boek naadloos aansluit bij Het tweede machinetijdperk : hoe de digitale revolutie ons leven zal veranderen van Erik Brynjolfsson & Andrew McAfee (Het Spectrum 2014, 271 pagina’s). In De opkomst van machines – waarom automatisering deze keer anders is wordt u attent gemaakt op enkele hierbij aansluitende filmpjes.

Kate Raworth. Donut economie
Ergens dit najaar zal de vertaling verschijnen van Doughnut economics : seven ways to think like a 21st century economist (Allan Lane 2017, 384 pagina’s). Een pleidooi voor een ander economisch model. Niet alleen waarom, maar deze Engelse econome geeft ook de richting aan. Een boek dat – vermoed ik – tot veel debat zal leiden. Dat is althans te hopen. Het huidige model is op sterven na dood. We moeten op zoek naar een ander. Een artikel over de ‘moneytree’ sluit hier bij aan

Nick Meynen. Frontlijnen : een reis langs de achterkant van de wereldeconomie (EPO 2017, 250 pagina’s)
Is een kwestie van uitlezen. Sluit aan op een boek van een andere Belgische denker: Dirk Holemans. Vrijheid en zekerheid : naar een sociaal-ecologische samenleving (Oikos 2016, 374 pagina’s). En ook dít boek maakt deel uit van het grote debat over de noodzaak om op zoek te gaan naar een ander economisch (en maatschappelijk) model. Of zoals Yuval Noah Harari en anderen het ook wel noemen: ‘een ander verhaal’.

Enkele romans
Het tegenovergestelde van een mens : roman van Lieke Marsman (Atlas Contact 174 pagina’s), De cirkel van Dave Eggers (Lebowski 2013) en De kuur van Emily Kocken (uit 2017).
Eigenlijk moet ik 1984 van George Orwell en Heerlijke nieuwe wereld van Aldous Huxley ook weer eens gaan herlezen.

De roman van Emily Kocken is ogenschijnlijk een vreemde eend in dit rijtje. Is geen dystopische roman. Sluit echter aan bij een vorig Leesavontuur (De Toverberg van Thomas Mann) en een mogelijk bezoek aan Lübeck, de geboorteplaats van deze Nobelprijswinnaar. Maar evenals de roman van Lieke Marsman is het een boek dat nadrukkelijk over onze tijd gaat. Op de website van Emily Kocken staat deze zin: De kuur is een zoektocht naar identiteit in de moderne corrupte economische tijd, een duister sexy sprookje en een familiesaga over liefde in alle vormen. Vooral het woord ‘corrupte’ maakt nieuwsgierig. Ziet een kunstenaar/schrijver wat anderen niet of onvoldoende zien: dat onze wereld op tal van terreinen door en door corrupt is (geworden). Is this the life we really want? sluit hier op aan.

Losse flarden
In elke vakantietas horen wat mij betreft ook boeken die je gemakkelijk kunt wegleggen. Of die erg dun zijn. Het kunnen ook dikke boeken zijn waar je aan begint, in de hoop dat ze je aanspreken en wilt doorlezen. Ik denk nu aan:
De wetten van menselijke stupiditeit van Carlo M. Cipolla (AUP 2011/2016, 85 pagina’s). Artikel: Zou het? “Iedereen onderschat altijd en onvermijdelijk het aantal domme individuen dat in omloop is.” 
# – De grote regressie : vijftien grote denkers over de geest van de tijd (Atlas Contact 2017, 272 pagina’s)
# – Hoe zwaar is licht : meer dan 100 dringende vragen aan de wetenschap  (Balans 2017, 336 pagina’s)
Simon Garfield. Tijdwachters : waarom de klok ons leven beheerst (Podium 2017, 351 pagina’s)
Pankaj Mishra. Tijd van woede : een geschiedenis van het heden (Atlas Contact 2017, 336 pagina’s)
Ger Groot. De geest uit de fles : hoe de moderne mens werd wie hij is : met illustraties uit de geschiedenis van de beeldende kunst, architectuur, muziek, opera, toneel en film (Lemniscaat 2017, 360 pagina’s)

Herlezen
Mocht er tijd over schieten dan zou ik graag The inevitable : understanding the 12 technological forces that will shape our future (Viking 2016, 226 pagina’s) én De wil van technologie (Maven 2010/2012, 463 pagina’s) van Kevin Kelly herlezen. Temeer daar hij zich eind oktober samen met Yuval Noah Harari én de Nederlandse kunstenaar/filosoof Koert van Mensvoort in een Tegenlicht-aflevering over het jaar 2050 zal uitspreken.

Voila: vierentwintig boeken (een mix van oud en nieuw)
klik op de cover voor meer informatie​​

	.

Conclusie
Het gros zal – vrees en weet ik – ongelezen blijven. Een ander boek dringt zich onverwacht op. En er moet ook nog gefietst worden. Naar de film gegaan. Musea bezocht. Met vrienden gekookt en gepraat.  Muziek beluisterd.
Is dat erg?
Nee, zo gaat het meestal. De kern is dat je altijd moet blijven streven.

Boodschap: de bibliotheek is een plek waar iedereen een bijzondere tas kan komen vullen. In de vakantie én daarna.
Nog een opmerking: uw lokale boekhandel doet haar best, maar heeft niet alle boeken op voorraad. En enkele zijn zelfs niet meer leverbaar.

Citaat 476 (dinsdag 11 juli 2017)
Homepage Citaten 2017