Sinds begin april van dit jaar ben ik thuis bezig met het opruimen en (her)ordenen van spullen; veel cd’s en boeken. In een van die boeken trof ik drie A4-tjes aan, met daarop onderstaande tekst. Getypt! Niet geprint. Geschreven op 22 september 1993; dat was een woensdag. Vandaag (zondag 13 juni 2021; bijna 28 jaar […]
Een zin die deze zomer onder mijn huid kroop. Bleef hangen. Prachtige zinnen. Mooi gebracht. Poëzie? Deed me denken aan een tijd – lang geleden – dat mijn jongste zoon als peuter het steeds had over “Rex Rex forever”, of zoiets. En wij als ouders geen idee hadden waarom hij die woorden te pas en […]
Op zondag 3 november 2013 werd de eerste This magic moment middag in de bibliotheek van Oss gehouden. Een middag waarop een muziekfanaat vertelt over zijn of haar muzieksmaak. Bedoeld om toehoorders attent te maken op interessante en leuke muziek. Die eerste zondag werd verzorgd door ondergetekende, een bibliothecaris die sinds 1980 verbonden is aan […]
Of die Corvette rood was – en klein – zegt het verhaal niet. Maar iedereen die het woord Corvette hoort of leest ziet meteen een kleine, knalrode auto voor zich. Een sportwagen om anderen de ogen uit te steken. Om hard mee te racen. Op een mooie zomerdag. Met een picknickmand aan boord. En aan je […]
Nu de meeste muziektijdschriften hun bekende muzieklijstjes hebben gepubliceerd kan de balans van 2007 worden opgemaakt. Er zijn een stuk of zes platen die door Jan en alleman worden genoemd. Zowel in Nederlandse, Belgische, Engelse als Amerikaanse bladen. Toch geven die lijstjes niet hét antwoord op de vraag wat de beste plaat van 2007 is. […]
Begin jaren negentig was de Amerikaanse bariton Thomas Hampson nog niet de ster die hij vandaag de dag wel is. In die jaren verschenen er twee cd’s die op het eerste gezicht niets met elkaar hadden te maken. In oktober 1991 zong hij begeleid door Graham Johnson zeventien Lieder van Franz Schubert die in 1992 […]
Laatst gebeurde het weer. Iemand die redelijk veel naar muziek luistert (meer dan de gemiddelde Nederlander) dacht dat Bill Frisell ontoegankelijke fusion-muziek speelde. Een soort Pat Metheny: technisch goed, op zich vernieuwend bezig maar in wezen niet om aan te horen. Oké: Frisell heeft zeker ook dat soort muziek en platen gemaakt, maar de laatste […]