Na ruim zevenhonderd dik beschreven bladzijden komt het onvermijdelijke slothoofdstuk, sorry: het laatste boek. Het twaalfde. Voor alle duidelijkheid: geschreven door Ilja Leonard Pfeijffer. Maar hij doet het voorkomen dat dit laatste boek niet door Alkibiades is geschreven, maar door Timandra, de vrouw die Alkibiades in het negende boek leerde kennen. Die hij in een […]
Aan het begin van het zevende boek bevindt Alkibiades zich ogenschijnlijk nog steeds in het Perzische kamp. Hij is op dat moment in Samos, een eiland in de Egeïsche zee, pal voor de kust van het Perzische Rijk, en is volop bezig met zijn plan om weer opgenomen te worden in de gratie van de […]
Ilja Leonard Pfeijffer laat Alkibiades het zesde boek van zijn memoires beginnen met een zin die ruim een pagina beslaat: maar liefst 314 woorden. Ik heb ze geteld. De kern van die zin is: In de Atheense haven van Peiraieus () ging in de herfstmaand Pyanepsion () een man naar de kapper. (pagina 345-346) En […]
In het begin van dit boek – het vijfde – bevindt Alkibiades zich in Taras, aan de oostkust van (het huidige) Italië. Daar is hij terecht gekomen nadat hij zich als hoertje in Katana (op Sicilië) heeft verkleed, om te ontsnappen aan bewakers die hem als gevangene naar Athene moeten begeleiden. Daar wacht hem de […]
Aan het einde van boek een overlijdt Perikles. Hij was niet de enige; pakweg een derde deel van de Atheense bevolking komt om. En zoals dat gaat: in onzekere tijden steekt de draak van het populisme zijn of haar kop op. Zo ook hier. Alkibiades realiseert zich in hoofdstuk 1 van het tweede boek dat […]